Sur la SaimaaŜipo, portu nin kun lulo,Dum insulo post insulo Venas, pasas antaŭ ni. Kor' en revoj sin forgesas, Ondozumo nin karesas Per dorlota harmoni'. Ventsusuro, ondbabilo, Sur la lago arĝentbrilo... Flugu, ŝipo, kaj anim'! Tie, en la blua helo Lagon kisas la ĉielo, For la baroj, for la lim'! Insulet' en lagarĝento. Ĝiajn arbojn freŝa vento Klinas al ni por salut'. Eble tie, sub la pinoj, Estas lando de feinoj, Kiun kantas la liut'. Eble tie, sur ĉi bela Insulet' la bord' fabela Nin atendas, ĝuste nin, Tie nin al rev' konstanta Lulus dolĉe dormiganta Zum' de ondo, zum' de pin'. Kaj ne sekvas ridon larmo, Sed eterna ĝojoĉarmo Vibras tie en la kor'. Ho, insulo de Sopiro! Ŝip'! Turniĝu por aliro, Haltu do! Ne kuru for! |