Elektrofaka klariga terminaro
en Esperanto

Antaŭparolo

Dum la kompilado de ĉi tiu klariga terminaro mi klopodis uzi tiujn esprimojn, kiuj estas jam disvaste uzataj en la elektronika fako. La klarigoj ne ĉiam kongruas kun la Plena Vortaro, ĉar ĉi tie la klarigoj rilatas speciale al la elektroniko. Ekz. la vorto amplitudo povas esprimi ankaŭ mekanikan alternancon, tiel en PV oni povas legi ĝeneralan klarigon, uzeblan kaj por la mekaniko, kaj por la elektroniko.

Ankaŭ en la naciaj lingvoj ekzistas fakĵargonoj, MALLONGIGOJ, por ŝpari la tempon ĉefe en la parolado, kiam oni volas esprimi ion fakspecialaĵon. Tiel ankaŭ en esperanto oni havas rajton uzi tiajn esprimojn.

Titolvorto	Priskribo	Alia esprimo, MALLONGIGO, fakĵargono
A
A-tipa amplif(ik)atoro	Tia amplifatoro, kies elira signalo kopias la formon de la enira signalo. La kurento fluas dum la tuta periodo. Plejofte estas uzata por amplifiloj sonfrekvencaj. Ĝia rendimento estas malgranda.
AB-tipa amplif(ik)atoro	Tia amplifatoro, kies elira kurento fluas dum pli ol duona tempo de periodo, tial la formofiereco ne estas preciza. Ĝi ne ŝarĝas la antaŭan blokon (ŝtupon) kaj ties rendimento estas malgranda.
absorba ondomezurilo	Ilo por mezuri la radiofrekvencojn, kiu konsistas el bobeno kaj kondensilo, havanta kuplon lozan kun la mezurenda oscikvito.
absorbo	Estas tiu fizika fenomeno, kiam la energio (en elektro ekz. la kurento) transformiĝas al alia energio. Ekzemple la radioj, en la jonosfero parte, kliniĝas, parte absorbiĝas kaj transformiĝas al varmo.
adapta ŝtupo	Cirkvitero alĝustiga.
adapta peco	Peco por konekti antenon al la antenokablo.
adapta transformilo	Alĝustigas impedancon al la eniro aŭ eliro de cirkvito.	baluno
adaptilo	Konsistero, kiu alĝustigas unu al la alia du cirkvitajn ŝtupojn.
adaptoro	Helpilo kupli du diverssistemajn aparatojn.
adicia cirkvito	Tiu cirkvito diĝita, kiu adicias la duumajn (binarajn) impulsojn seriajn aŭ paralelajn signal-kombinojn.	adicilo
adicitoro	Tiu cirkvito per operacia amplifatoro, kiu adicias tiujn tensiojn, kiuj estas konektitaj al ties enirejoj. La elira tensio de la cirkvito adicitoro, lineare proporcias kun la algebra sumo de tiuj tensioj, kiuj estas ĉe la (ajn-nombraj) enirejoj.
admitanco	Grandeco egala al kvociento de la intenso de kurento trafluanta cirkviton per la interklema tensio (= inverso de la impedanco), simbolo: Y. Y = G +jB. [simenso]
aerbreĉo	Tiu spaco, kiu estas en nekontinua ferkerno, por malgrandigi la induktan valoron aŭ la kuplon inter du bobenoj.	aerofendo
aerkerno	Senferkerno. Bobeno ne havas ferkernon.
agord(ad)o	Tiu agado, per kiu oni variigas la valoron de konsistero, determinanta la funkcioreĝimon.	akomodo
agordbobeno	Tiu bobeno, kies indukton variige oni povas ŝanĝi la resonan frekvencon de la oscila cirkvito.
agordilo	(PV: Ilo por agordi instrumenton.)
akcela anodo	Tiu elektrodo en elektronika tubo, kiu akceligas la movon de la flugantaj elektronoj.
akcela relajso	Tiu relajso, kiu po paŝo altigas la bornotension de eletra motoro (ekz. en lokomotivo).
akcelita kontaktilo	Speciala kontaktilo, kies mekanika konstrukcio certigas pli rapidan transŝalton, ol tiu de la normalaj kontaktiloj.
akceptoro	Fremda atomo, eniĝinta en duonkonduktanton, kiu akceptas la alvenantajn elektronojn, tiel havas gravan rolon por la kreado de kondukto.
akomodo	Kiam oni serĉas radioelsendon en la radioaparato, tiu akomodas (ĝustigas) la ricevilon al la frekvenco portanta de sendatoro. La homoj simile agadas kiam serĉas televidilan dissendon. Teknike oni agordas oscikviton, variige aŭ la kapaciton, aŭ la indukton.
akordumo	Eco de iu nova sendosistemo en la radio ka TV-tekniko, kiu ebligas la ricevadon de la nova, pli evoluinta tekniko per la malnovsistema aparato, memkompreneble per la parametroj de la malnova sistemo. Diversaj konsisteroj, aparatoj povas funkcii kune, aŭ tiuj povas anstataŭigi unu la alian.	kompatibileco
aktiva filtrilo	Tia filtrilo, kiu enhavas aktivan (amplifan) konsisteron. Estas uzata plejofte en la sonfrekvencaj cirkvitoj per amplifilo analoga integrita cirkvito (IC).
aktiva kontaktilo	Tiu kontaktilo de relajso, kiu en la vico de kontaktiloj en cirkvito, apartenantaj al diversaj aliaj relajsoj, laste fermas aŭ unue malfermas la cirkviton.
akuero	Unu akumulatorĉelo.
akumulilo	Tiu kurentofonto, en kiu estas konservita (ŝargita) elektroenergio en kemia formo. (PV: Aparato por amasigi provizon de elektro kaj ĝin redoni laŭvole.)	akumulatoro akuo
akustika lenso	En kapaŭskultilo fokusigas la sonon al decida punkto.
akustika rekuplo	Se de la elirejo de amplifilo estiĝas pozitiva rekuplado al sia enirejo, la amplifilo ekscitiĝas. Rekuplo povas esti ne nur elektre, sed akustike de la laŭtparolilo al la mikrofono. Ĉi tiu fenomeno povas okazi inter radia dissendilo kaj ricevilo.
akuŝargilo	Cirkvito, per kiu oni povas ŝargi (kolekti) elektran energion en akumulilo.
akvoelektrolizo	Elektrokemia procezo, per kiu oni povas disiigo la akvon al hidrogeno kaj oksigeno.
alterna kurento	Oni parolas pri alterna kurento, kiam la ŝargoportantoj movas alterne al ambaŭ direktoj. (PV: Kurento karakterizata per rapida sinsekvo de pozitivaj kaj negativaj alternancoj, dum kiuj la kurento trafluas tien kaj reen.)	ambaŭdirekta kurento
alternanco	Duonperiodo de iu regule sinsekva alterna signalo. (PV: Duonperiodo de alterna fenomeno.)
alternatoro	Mekanika kurentofonto, produktanta alternan kurenton.
alterna tensio	Tiu tensio, kiun la fluanta kurento alterna estigas sur la rezistanco de cirkvito. Tiu tensio, kiun la rotacia kurentofonto (generatoro) polusŝanĝe generas.
alternkurenta rezistanco	Tiu rezistanco, kiun montras la konsistero nur kontraŭ alterna kurento. La alterna rezistanco estas nomata simple reaktanco, kiu povas esti, kaj kapacita, kaj indukta. La reaktanco dependas de la frekvenco.	reaktanco
altfidela	Kvalite preciza. La funkciado de cirkvito/aparato estas tre stabila, tenante la difinitajn valorojn.
altfrekvenco	Tiuj frekvencoj, kiuj apartenas al intervalo, kiu estas post la 10^5Hz (pli grandaj ol la ultrasonfrekvencoj). El radiodissenda vidpunkto altfrekvenco estas tiuj inter la 3 – 30 MHz. Grava propreco de tiuj frekvencoj, ke respeguliĝas de sur la jonosfero.
altirdaŭro	Tiu tempo, kiu estas bezonata por funkciigi relajson el bazo ĝis ekscita (firmtena) pozicio.
altpasa filtrilo	Tiu filtrilo, kiu traigas signalojn nur super decida frekvenco. La malpli altajn frekvencojn tio amortizas forte, do ne traigas. Konsistas el kondensilo(j) kaj bobeno(j), eble tio havas ankaŭ rezistilo(j)n.
amatoro	Ulo, kiu faras radiodissend-ricevon ŝatokupe.	radioamatoro
amortizi	Mildigi elektran signalon. Estas kontraŭefiko al la amplifo. Ĝia mezurunuo estas la decibelo (dB). (PV: Malpligrandigi la sinsekvajn oscilojn de vibrado.)
amortizilo	Konsisteraro el pasivaj elementoj por mildigi ekz. la sentivecon de mezuriloj, por eviti la generon de riceviloj kaj amplifatoroj. Plejofte estas farita el rezistiloj, atente pri la enira kaj elira impedancoj.
ampermetro	Instrumento, per kiu oni povas mezuri la intensonivelon de la kurento. (PV: Aparato por mezuri la intensecon de kurento.)	ampermezurilo
ampero	Baza mezurunuo de la kurent-intenso en la internacia sistemo de mezurunuoj (SI); simb.: A. Difino: Unu ampero estas la kurento kiu produktas magnetan forton de 2x10^-7 N metre inter du paralelaj senfinaj konduktantoj de neglektebla kversekcio je distanco de unu metro. (PV: Mezurunuo de intenseco de elektra fluo: unu ampero estas la intenseco de fluo, kiu transportas unu kulombon dum unu sekundo.)
ampervolvo	Grava dateno de relajso, kiu esprimas la bezonan kurentointenson po volvo, por ekfunkciigi aŭ malfunkciigi tiun. La minimuma valoro estas tiu kurentointenso, kiu estas minumume bezonata por la ekfunkciigo, kaj la maksimuma valoro esta tiu kurentointenso, ĝis kiom devas malintensigi la kurenton por la malfunkciigo de relajso.
amplif(ik)ad regulilo	Plej ofte uzata estas la reostato.
amplif(ik)a koeficiento	Propreco de aktiva konsistero, kiu determinas la kapablecon por amplifi elektrajn signalojn.	betao
amplif(ik)atoro	Cirkvito, kiu havas aktiva(j)n konsistero(j)n por pligrandigi amplitudon de tensio aŭ kurento. (PV: Aparato por pligrandigi la amplitudon de elektraj osciloj kaj kiujn oni ĝenerale ricevas kun tre malforta intenseco: ekzistas altfrekvencaj, malaltfrekvencaj, magnetaj, rezistancaj kaj transformatoraj amplifikatoroj.)
amplif(ik)i	(PV: Plifortigi elektrajn oscilojn.)
amplif(ik)o	Efiko, per kiu oni grandigas la intenson de la tensio aŭ kurento.
amplifilo	Aktiva konsistero, kiu havas proprecon amplifan. Ekz. la transistoro, la plej multaj elektronikaj tuboj.
amplitudo	Maksimuma valoro mezurata inter la du polusoj de la alterna kurento aŭ tensio. (PV: Maksimuma valoro de unu alterna grando ĉe ĉiu alternanco.)
amplitudo-modulado	Tiu proceso, per kiu oni variigas la amplitudograndecon de elektra signalo. Estas uzate ĉe la radiodisendado.
ampolo	Lumigilo, en kiu estas bruligata metalfadeno (filamento). Tiun konsisteron inventis T.A. Edison. (PV: Elektra lampo.)
analoga	La diversajn karakterizojn daŭre detekta aŭ variiga maniero. Daŭre variiĝa signalo. Ĝia inverso estas la diĝita, kiu reprezentas konkretajn numerojn. (PV: Simila, laŭ kelkaj rilatoj, al alia afero de malsama speco; parte simila: la flugiloj de vesperto estas organo analoga, sed ne simila, je la flugiloj de birdo.)
analog-diĝita transformilo	El analoga signalo faras diĝitan signalon. La eniran signalon la AD transformilo modelas po tempe kaj ties grandecon reprezentas per numeroj.	AD transformilo
analoga amplifilo	Cirkvito, kiu povas amplifi analogajn elektrajn signalojn.
analoga cirkvito	Tiu cirkvito, kiu prilaboras daŭre ŝanĝantajn elektrajn signalojn. Kontraŭa maniero estas la diĝita elektroniko.
anjono	Jono kun negativa ŝargo.
angula levumilo	Mekanika parto de relajso, sur kio baskulas la vekto, tiel movige la kontaktilojn.
ankro	Relajsa konsistero mekanika, kiu movas al la ferkerno dum la ekscito pro la magneta kampoforto. Al ĉi tiu konsistero estas ligitaj la kontaktiloj movantaj.
anodo	Pozitiva elektrodo de la elektraj konsisteroj. (PV: Pozitiva elektrodo de pilo.)
anstataŭiga cirkvito	Estas kapabla modeligi (imiti) la funkciadon de la praktika cirkvito.	modelcorkvito, provcirkvito modelo
antaŭsigo	(+), (–)	Diru: (+) plus (–) minus
antenbobeno	Bobeno, kiu apartenas al tiu resonilo, kiun oni agorde povas akomodi la altfrekvencan cirkviton al la ĝusta frekvenco, apartenanta al la sendata aŭ ricevata ondolongo.
antengajn(ec)o	Kvociento de la disradiita kaj la enkondukita puvumoj.
antenkurento	Tiu kurento, kiu fluas de la finamplifatoro al la anteno.
anteno	Kondukto por disradiadi aŭ kaptadi la elektromagnetajn ondojn. Estas uzata ekz. ĉe la radia, televidila kaj poŝtelefona tekniko. (PV: Konduko, plej ofte el drato, por disradiadi la ondojn de radioelektra sendstacio aŭ por kapti la ondojn de aliaj radiostacioj.)
antenoalĝustigo	Anteno tiam funkcias en harmonio kun la nutrokablo, se la sistemo estas en resonado. Tiun oni povas atingi tiel, ke la reaktancon forigas ĉe la konektopunkto. Se la reaktanco estas indukta, tiam oni konektas kondensilon sur la nutrokablon, kaj se tiu estas kapacita, tiam estas enmuntita bobeno serie kun la kablo. En resono restas nur la radia rezistanco, kiu ne certe egalas kun tiu de la nutrokablo, tial devas uzi transformilon por eviti la starantajn ondojn.
antenoimpedanco	Ĉiu anteno ĉe la konekta punkto havas impedancon dependantan de la frekvenco. Tiu impedanco konsistas el du partoj: el radia rezistanco kaj el kapacita aŭ indukta reaktancio. La anteno tiam resonas, se la reaktanco estas nulo kaj la impedanco egalas kun la radia rezistanco.
antenopolarigo	La polarigon de anteno determinas la fortolinioj de la elektromagnetaj ondoj. La polarigo povas esti lineara, aŭ rondforma. La lineara povas esti plejofte vertikala, aŭ horizontala. Sed estas konata la interpolara, kiu estas inter la vertikala kaj la horizontala polaroj. Grava estas la polarigo (direkto) de la disradiilo (anteno), ĉar la fortokampo paralelas kun tio. Do. la vertikala anteno estas vertikale polarigita, la horizontala drat-, aŭ stango-anteno estas horizontale polarigita. La inversa polarigado inter la sendilo kaj la ricevilo povas okazigi 30 dB amortizon (gajnoperdon). Ankaŭ la disvastiĝo dependas de la polarigo. La vertikale polarigita anteno estas pliefika por la ondoj surfacaj, kaj la horizontale estas pli efika por la spacondoj.
anteno-terkonekto	Estas antenoj, kiuj povas funkcii nur kun terkonekto bonkvalita. Estas aliaj por kies funkciado ne estas bezonata. Ĝenerale por la simetriaj antenoj oni ne uzas terkonekton. La bonkvalita terkonekto por rekta kurento ne estas konvena por altfrekvencoj. Ekz. trolonga terkonektilo ne efikas.
aparato	Kompleksa cirkvitaro por konkreta celo. (PV: Kunaĵo de objektoj aŭ instrumentoj servanta por plenumi ion: telegrafa aparato, aŭtomata disdona aparato.)
apartiga reljunto	Speciala relligilo, kiu elektre disigas du relcirkvitojn.
apiko	Esprimas en ecaro, ke kiel intense grandiĝas aŭ malgrandĝas ia karakterizo de elektrosignalo de konsistero. (PV: /apiki/ Krute vertikala.)
apogita relajso	Relajsoparo, kiuj estas kunligitaj mekanike. La mekanismo certigas plu la aktivan pozicion po relajso alterne post la elŝalto de kurento.
aretacio	Kvalito, kiu montras la stabilecon de mekanika konsistero en ripoza stato. Ekz. kontaktilo de ŝaltilo, relajso, senzoro ktp.
arbocirkvito	Cirkvitoreto konsistanta el konektiloj de relajsoj. Tiu cirkvito havas unu enirejon kaj plurajn elirejojn. La tuta cirkvito enhavanta „n” relajson povas havi 2^n elirejon. El inter la elirejoj ĉiam nur unu povas konektiĝi al la enirejo en difinita relajsofunkcia kombino.
arko	Daŭra elektra sparko, ekz. ĉe veldado inter la elektrodo kaj la veldata objekto. (PV: Luma arko formiĝanta inter du apartigitaj karbaj polusoj.)
armaturo	Tiu bobeno de la generatoro, kiu donas elektran energion, en ku indukiĝas tensio. (PV: Fera peco, kiu fermas la magnetan cirkviton.)	induktato
ASCII	American Standard Code for Information Interchange, t.e. «Usona norma kodo por informinterŝanĝo»): sepbita kodo por prezenti tekstajn datumojn, oficialigita en 1963, disponebla en la pliopo de la nunaj komputiloj.	askio
atomo	Plej malgranda materiero, ne videbla per okuloj sen helpilo. La atomo konsistanta el kerno ĉirkaŭata de elektronoj. Mem la kerno konsistas el protonoj kaj neŭtronoj. (PV: Plej malgrandega materio konsistanta el pluraj elektronoj turniĝanzaj ĉirkaŭ unu protono.)
aŭskultilo	Eta laŭtparolilo, kies sonon oni povas aŭdi nur tiun tenate sur la orelo(j).
aŭtenti(ki)go	Alĝustigo de instrumento por mezuri precizan valoron.
aŭtomata frekvencoteno	En cirkvito estas aŭtomate agorda tiu konsistero , kiu determinas la frekvencon.	AFT
aŭtomata regado de amplif(ik)ado	Cirkvita maniero alĝustigi la amplifadon por la enireja signalintenso. Ĝi estas uzata ĉefe en ricevatoroj pro la ne stabila antenosignalo.	ARA
aŭtomato	Maŝino, instalaĵo ktp., kiuj funkcias sen homa manipulado. (PV: Aparato, kiu funkcias per mekanismo sen bezono de homa direktado.)
aŭtotransformilo	Dratŝpara transformilo, en kiu la bobenoj primera kaj sekundara parte estas sama. Tiu tipa transformilo ne certigas disigon galvanan inter la primera kaj la sekundara cirkvitoflankoj.	ŝpartransformilo
B
bakelito	Artefarita materio, izolanta substanco, konsistanta ĉefe el karbolo kaj formolo, tre ofte uzata en la elektrotekniko. (PV: Izolanta substanco konsistanta ĉefe el karbolo kaj formolo, tre ofte uzata en elektro kaj radio.)
bakelitplato	Platforma objekto el bakelito.
bakvard-diodo	Speciala tuneldiodo, en kiu la tn. „Esaki-kurento” estas tiom malintensa, ke ĝia karakterizo ne havas malsupreniĝan parton. Pro tio en la malfermdirekta reĝimo ĝis iom da tensionivelo ne fluas kurento. Sed en malfermdirekta reĝimo pro la zener-efiko jam tre malaltaj tensioj povas flui tre intensa kurento. Tial la bakvard-diodo havas inversan karakterizon rilate al la normaldiodo.	inversa diodo
balanc-modulatoro	Simila estas al la ring-modulatoro, sed ĉi tie oni povas reguli, fari balancon per reostato, la frekvencon de la elira signalo ĉu tio estu la sumo aŭ la diferenco de la eniraj frekvencoj.
balun-tranformatoro	Larĝbenda, impedanca kaj simetriatransformilo. Koeficiento de la impedanco-transformado estas 4 : 1.	baluno
bananŝtopilo	Kontaktilo sur la fino de mezurilfadeno.	ŝtopilo
barbobeno	Limitas la intenson de la frekvencohavaj kaj impulsoformaj kurentoj. Kontraŭ la rekta kurento ĝi havas malgrandan, oman reziston. Estas fabrikata por sonfrekvencaj kaj por radiofrekvencaj alternaj kurentoj. Por radiofrekvenco estas uzata aerkerna bobeno, kaj por la sonfrekvenco ferkernohava. L plej efika por barboneno estas la toroidtipa.
bartensio	Povas esti minimuma aŭ maksimuma, kiun valoron la tensio ne povas trapasi.	stabiligita tensio, soljlotensio
bartransformilo	Alĝustigas impedancon en malaltfrekvenca intervalo, samtempe limite la ĵamon de la altfrekvencaj aŭ impulsaj influoj.
basa tensio
baskulŝaltilo	Tia ŝaltilo, inter kies pozicioj la transiro okazas abrupte.
baskultensio	Tiom da tensiointenso, ĉe kiom la tiristoro, triako, dinistoro, diako enŝaltiĝas.
baterio	Kurentofonto, havanta pli ol unu piloĉelojn. (PV: Grupo de elektraj piloj)
baŭdo	Informtransiga rapideco. La nombro de baŭdo reprezentas la impulsonombron transigan dum unu sekundo.
baŭdoto	Kodsistemo konsistanta el po kvinaj unuoj. Uzata tio por la telegrafoj.	kvinopa kodo
bazfrekvenco	Tiu frekvenco, ĉe kiu cirkvito, oscirkvito, aŭ anteno resonadas. Ties multobligaj frekvencoj estas la superharmonoj. Ĉe pura sinuso estas nur la bazfrekvenco, sed en la praktiko tia ne ekzistas. Pli ol komplika iu signalo, des pli harmonojn tiu havas.
bazo, bazpunkto	Komuna punkto, al kiu rilatas la diversaj nutro kaj regtensio de cirkvito.
bendo	Frekvencointervalo	frekvencozono
bendobasa filtrilo	Filtrilo, kiu transigas malaltfrekvencajn signalojn.
bendoetendigo	Larĝigo de la frekvencozono.
bendolarĝo	Grandeco de la transiga frekvencointervalo.
bendotrateno	Esprimas tiun bendolarĝecon de signaloj, kiun elektronika ŝtupo povas transporti sen malaltiĝo de intenso kaj sen distordograndiĝo.
betao (=h21)	Kurentamplifa koeficiento de transistoro emiterkonektita. Esprimas la proporcion inter la bezkurent-ŝanĝo kaj kolektorkurent-ŝanĝo, dume la kolektortensio estas konstanta.	amplif(ik)eco
bezo	Regelektrodo de transistoro.
biasi	Anticipe ĝustigi la reĝimon de iu (plej ofte aktiva) elektra elemento, movante ties laborpunkton en sensignala reĝimo.	preagordi
biastensio	Konstanta unudirekta tensio, liverata al la rega elektrodo (grido, bezo, giĉeto). Kun ĉi tiu tensio estas agordita la laborpunkto en la sensignala reĝimo.
bildoregada ŝtupo	Cirkvito en la televidila tekniko, kiu regas rekte la katodon de la kineskopo kaj servas sinkronsignalojn por la defleksigaj ŝtupoj.
binara	Numersistemo, kiu nur du ciferojn 0 kaj 1 havas.
bito	La plej malgranda datumelemento en la komputora tekniko.
bitoko	Datumelementoj, bitserio. La komputoroj unu bitokon uzas kiel unuo. La unuo ĝenerale havas ok bitojn.	bajto
blokanta oscilatoro	Estas grava diferenco rilate al la jam konataj indukto-kuplitaj osliatoroj, ke ĉi tipa cirkvito ne oscilas senhalte. Se la bezcirkvita RC valoro estas granda, tial la boneca faktoro estas malgranda, tiel povas okazi, ke la cirkvito start-stop funkcias periode. En ekstrema kondiĉo, plumalgrandige la bonecan faktoron, povas okazi tiel, ke la oscilatoro ekscitas nur dum unu impulso. Poste ĝia ekscito haltas. Ĉi tipa oscilatoro estas uzata plejofte en la TV tekniko kaj ĉe la komputilmonitoroj.
bloko	Funkcia unuo.	modulo
blokskemo	Nedetala cirkvita skemo. Estas uzata nur por klarigi la globalan funkciadon. Ĉi tiu desegnaĵo ne montras la unuopajn konsisterojn.	blokfiguro
bobenkadro	El izolanta plato fabrikita kadro, kiu kuntenas la bobenon.	bobentenilo
bobenkorpo	Mem la bobeno, sen kadro.
bobeno	Survolvita drato, kiu povas esti memtenanta aŭ enkadra. (PV: Speciala aranĝo konsistanta el cilindro ĉirkaŭvolvita per elektra fadeno.)	induktilo
boneca faktoro	Numero, kiu montras la kvaliton de cirkvito.
borno	Konektopunktoj por nutri cirkviton.
bornotensio	Tiu tensio, kiu estas mezurebla ĉe la konektopuntoj de la nutroeniro de cirkvito.
bremsogrido	Speciala grido en elektronika tubo, kiu limitas la movon de la elektronoj.
bronzfrotilo	Speciala kontaktilo en motoro aŭ en generatoro certigi konekton al la rotoro.
bruo	Tiu signalo ĵama, kiu ĉeestas apud la utila signalo. (PV: Aro de konfuzaj sonoj.)
bruogeneratoro	Elektronika aparato, servanta signalojn por mezurado.
bruoreduktilo	Tia cirkvito, kiu malgrandigas la bruosignalon.
bruotensio	Tiu alterna tensio, kiu estas mezurebla apud la unudirekta tensio. Tiu alterna tensio estas superponata sur la unudirekta tensio.
B-tipa amplifatoro	Tia amplifatoro, kies elira kurento fluas nur dum duona periodo, tial la signalo estas grave distorda.
bufroŝtupo	Interŝtupo, kiu mildigas la kontraŭefikon inter la antaŭa kaj la sekva ŝtupoj. Servas ekz. la impedanco-adaptadon.	bufro
burst-signalo	Uzata en la TV tekniko kolora ĉe la NTSC kaj PAL sistemoj.	kolorreganta signalo
C
C-tipa amplifatoro	Tia amplifatoro, kies enira kurentointenso estas pli malalta ol la duono de la maksimuma amplitudo. Tial ĉi tipa amplifatoro havas tre grandan distordon. Por linera amplifado ĝi ne estas konvena, sed ties avantaĝo estas la bona rendimento.
ciferdisko	Sur la malnovtipaj telefonoj tiu disko, kiun turnige oni povas fari telefonvokon.
cifereca indikatoro	Tia tipa indikilo, kiu kun ciferoj montras la indikendan nombron.	ciferindikilo
cirkvita panelo	Tiu panelo, kiu estas farita el kuprokovrita bakelitplato.	panelo
cirkvita skemo	Desegnaĵo pri la cirkvito, montrante la konsisterojn kun ĝiaj kunligoj.	skemo
cirkvitbreĉilo	Konsistero, kiun povas trarompi supertensio, tiel ŝunte defendas la aparatojn kontraŭ difektiĝo aŭ/kaj elektrokutiĝo.	sparkobreĉo
cirkvito	Aro de interkonektitaj elektronikaj konsisteroj, tra kiuj fluas elektra kurento pro la alkonektita tensio. (PV: La tuto de konduktiloj, aparatoj kaj maŝinoj, tra kiuj trafluas la elektra kurento. )
Ĉ
ĉasio	Panelo, sur kiu oni lokumas la konsisterojn kaj konstruelementojn de cirkvito.	muntopanelo
ĉelotensio	Bornotensio de unu akumulatorĉelo. Tiu tensio havas valoron nominalan ĉe acidaj akumulatoroj 2V. Ĝia minimuma valoro estas 1,83V kaj la maksimuma valoro estas 2,7V. Tiu tensiovaloro, kiam komenciĝas gaseliĝo estas 2,4V.
D
D/A konvertilo	Diĝita / Analoga konvertilo estas tia cirkvito, kiu transformas la signalojn diĝitajn al signaloj analogaj.
darlington-konekto	Amplif(ik)atoro per du kunkonektitaj transistoroj. La enira signalo estas konektita al la bezo de unua transistoro, kies emitero rekte konektiĝas al la bezo de dua transistoro. La kolektoroj estas kunkonektitaj. La suma amplifeco estas la multobla amplifeco de la du transistoroj.
debranĉo	Tiu punkto de cirkvito al, kiu aŭ de kiŭ la kurento povas flui pli ol unu direkto.	elbranĉo nodo
decibelo	Mezurunuo, kiu esprimas la proporcion inter la enira kaj elira kurento, tensio aŭ povumo, rilate al decida frekvenco. Tiu esprimas ekz. la amortizon. La baza mezuruno estas la „belo” (Bell), sed tio estas tro granda valoro, tial estas uzata ties dekono, nomata decibelo.
defaldaŭro	Tiu tempo, dum kiu la relajso el aktiva pozicio transiras al trankvila (baza) pozicio.
defazigo	Se du alternaj signaloj ne estas en ĝusta koincido. Ĝiaj diferenco povas atingi la duonperiodon. Se la defazigo estas ĝuste duonperioda la signaloj estas en kontraŭa fazo.
defazigilo	Cirkvito, kiu modifas la fazon de la enira signalo.
deforiga kapeto	Estas tiu konsistero en magnetofono, per kiu oni povas forigi la informojn desur la rubando.
defleksiga bobeno	Tiu bobeno sur ikonoskopo, per kiu eblas krei tian elektromagnetan kampon, kiu povas fleksigi la vojon de la elektronoj flugantaj.
defleksi	Influi la vojon de la flugantaj elektronoj en ikonoskopo.
degeneritaj osciloj	Oscilo, kies intenso daŭre amortiziĝas.	dubloj
dekatrono	Speciala elektronfaska tubo por kalkuli impulsojn laŭ la dekuma sistemo.
dekodilo	La antaŭe koditan signalon rekodas al la originala formo.
dekremento	(PV: Nombro, kiu karakterizas la amortizon de osciloj.)
deltoforma konekto, Δ-konekto	Alkonekta sistemo ĉe la trifaza nutrado. La tri bobenoj estas deltaforme kunmuntitaj. „Δ”	triangula konekto deltokonekto
delto-modulado	Speciala impulso-modulado, kies esenco estas tio, ke ne la momenta transportenda valoro estu kodita, sed la ŝanĝo rilate al la antaŭa signalero. Ju pli ofta estas la modeligado, des pli preciza estas la ricevata signalo.	DM
demodulado	Deigo de la modulo de la radiofrekvenca signalo. La demodula cirkvito dependas de la tipo de modulado.
depolarizilo	Pozicioŝanĝilo de polareco.
detektilo	Rektifiga konsistero. (PV: Aparato por pruvi la ĉeeston de elektraj ondoj: ekzistas diversaj detektiloj: kristala, magneta, valva ktp.)	detektoro
devoro	Tiu elektrodo de FET-oj, al kiu movas la ŝargoportantoj.	defluilo
diafona	(PV: Trairebla per lumradioj, sed ne travidebla.)
diafonio	Tiu fenomeno, kiam signalo de iu cirkvito aperas en alia, aparta cirkvito. Ekz.: en iu stereosistemo la signalo de la unua kanalo aperas ankaŭ an la alia. Mezurata per decibeloj.
diagramo	Grafikaĵo pri datenoj. (PV: Grafiko prezentanta la variojn de algebra funkcio de fizikaj grandoj.)
diako	La diako estas du dinistoro kontraŭdirekte en paralela konekto (antiparalela cirkvito) en komuna kristalo. Simetria dinistoro.
diamagneto	Ĉiu materio, kies permeablo (μr) malpli ol 1, estas diamagneto. μr = 1 permeablon havas la vakumo. Tia materio estas ekz. la ligno, arĝento, parafino ktp.
dielektrika konstanto	Materia propraĵo, kiu reprezentas la grandecon de polarizado pro elektra kampo en la izojaĵoj. Tiun numeron, kiu montras la diferencon (malgrandiĝon) kompare al la vakuma fortoefiko, oni nomas dielektrika konstanto, kaj signas per la greka litero ε (epsilono). Ĉi tiu dielektrika konstanto konsistas el du partoj: el la dielektrika (absoluta) konstanto de vakumo (el ε0 ), kaj el la relativ-dielektrika konstanto εr, kiu konstanto montras la diferencon kompare al la vakuma absolut-dielektrika konstanto. ε = ε0 · εr La ε0 havas konkretan kvanton ε0 = 8,86 · 10-12 As/Vm	permitivo dielektra konstanto
dielektrika perdo	Estas izolantaj materioj, kiuj en elektra kampo varmiĝas pro la perdoj, kaj estas aliaj kiuj ne. La dielektrika perdo ĝenerale intensiĝas pro la frekvencoaltiĝo, sed ekzistas ekscepto, ekz. „nylon” (nejlo)	dielektra perdo
dielektrika rezistanco	Rezistanco de la izolaĵo.	dielektra rezistanco
dielektrika stabileco	Propreco de izolaĵo, montrante tion, kiom altan tension kapablas elteni sen trarompo.	dielektra stabileco
dielektrika trarompo	Se sur la dielektriko estas konektita pli granda tensio ol, kiun ĝi povas elteni, tiam la izolanta materio komencas kondukti, trarompiĝas. La trarompa tensio estas kV nivela. La trarompo difektigas la solidajn materiojn.	dielektra trarompo
dielektriko	Elektra izolaĵo por kabloj, kondensiloj, bobenoj. La materio povas esti papero, gumo, vitro, plasto ktp. (PV: Substanco, kiu ne kondukas elektran fluon.)	dielektro
diferenciatoro	Diferencia cirkvito per integrita cirkvito.
diferenceca amplifatoro	Tia cirkvito, kiu amplifas la diferencon de du signaloj. Estas aplikata ofte en integritaj cirkvitoj. Se la du eniraj signaloj havas egalan intenson, tiam la elira signalo estas nulo.
diferenceca kondensilo	Tia variebla kondensilo, kiu havas du statorojn kaj unu rotoron. Kiam turnige la rotoron la kapacito de unu parto grandiĝas, la alia malgrandiĝas.
diferenceca regado	Regadmaniero de la diferencecaj amplifatoroj. En ĉi tiu okazo ambaŭ regelektrodojn regas diversaj signaloj rilate al la terpunkto.
diferencia cirkvito (ŝtupo)	Kvarpoluso, al kies eniro konektita tensiosalto (ortangulo) ĉe la eliro aperas diferencie. Kiam la enira tensio estas enŝaltita la elira tensio tuj atingas sian maksimuman valoron, sed poste laŭ la tempokonstanto logaritme malgrandiĝas.
difuza kurento	En la praktiko la duonkonduktaj materioj ne estas homogenaj. Vere la malpurigaĵo estas malhomogena, tial la plimovkapablaj negativaj ŝargoportantoj faras movon ne hazardan, sed plenigas la terenon egalmezure. Tiun movecon de la j, kiun estigas la diversa malpuraĵ-koncentriteco, oni nomas difuza kurento.
difuza tensio	La ŝargoj, ĉe ambaŭ flankoj de junto, estigas potencialmuron. Pro la potencialmuro la dominaj ŝargoportantoj jam ne povas plu difuzi. Inter la du finoj de la kristalo estiĝas potencialdiferenco, do tensio, kiun tension oni nomas difuza tensio (Udif). La difuza tensio de la siliciobazaj transistoroj estas 0,6 – 0,7 V, kaj ĉe la germaniobazaj estas 0,2 – 0,4 V.
difuzo	Fenomeno en kiu gaso, lumo, varmo disiĝas al ĉiuj direktoj.
diĝita	Konsistanta el diskretaj parametro-valoroj. Difinas tiajn kvantojn, kiuj havas decidajn valorojn dum siaj ŝanĝoj sen daŭreco.
diĝita cirkvito	Ĉiu cirkvito, kiu funkcias laŭ la diĝita maniero; ekz. multivibratoroj, logik-elementoj ktp.	logika cirkvito
diĝita indikilo	Indikilo, kiu kun ciferoj montras la indikatajn valorojn.
dinamika agordo	Ekz. ĉe nutrilo estas grava la tensioagordo. Se tiu agordo reagas kontraŭ rapidaj ŝanĝoj, tiam ni povas diri, ke la dinamika agordo estas bona. La manko de la dinamika agordo povas okazigi difekton en la nutrata cirkvito.
dinamika karakterizo	La ĝeneralaj ecaroj ĉe unudirektaj kurentoj montras la karakterizojn de la aktivaj konsisteroj (elektronikaj tuboj, transistoroj). Ĉe alternaj kurentoj estas gravaj diferencoj, tial oni komencis uzi ankaŭ la dinamikecajn karakterizojn, kiuj estas pli kapablaj montri la dumfunkciadajn situojn.
dinamika laŭtparolilo	Estas tia ilo, kiu la alternan kurenton transformas al sonvibrado. La kurento trafluas bobeneton, metita tio en konstantan magnetan kampon. Sur la bobeneton estas kuplita membrano, kiu movigas la aeron.
dinamika mikrofono	La sonvibrado movigas la membranon, kio movigas bobenon en konstanta magneta kampo, tiel induke tension.
dinamikeca zono	Ĉe ricevatoroj kaj amplifatoroj estas tiu intervalo de sonforto, en kiu la sono ankoraŭ estas sendistorda.
dinamo	Tiu elektromekanika kurentofonto rotacia, kiu eluzas la efikon dinamo, dum la transformado de la mekanika energio al elektra energio. (PV: Maŝino de rotacia indukto, kiu aliformigas mekanikan energion elektran.)
dinamotoro	(PV: Elektra maŝino, kiu povas funkcii samtempe kiel motoro kaj kiel generatoro por kontinua fluo.)
dinistoro	Kvartavola diodo, havante „pnpn” strukturon. Ĉe malalta tensio tre malintensa kurento fluas, do la diodo estas fermata. Altige la tension, ĉe decida tensionivelo okazos la zenera fenomeno, en la meza junto. Ĉi tiun tensionivelon oni nomas baskultensio (UB).	binistoro
dioda brulimitilo	Estas tia ilo, per kiu oni povas limiti sagnalonivelon inter du ŝtupoj. Plejofte ĝi konsistas el du duonkonduktaj diodoj, konektitaj paralele sed inverse. Estas uzeble nur por malintensaj signaloj, ĉar la diodoj ekz. siliciaj limitas la nivelon en 0,6V. Pli grandaj signaloj tiel estus havantaj distordojn.
dioda miksilo	Ĉi tipa cirkvito eluzas la nelinearan karakterizon de la diodo, por miksi du signalojn, havantaj tiuj diversajn frekvencojn. Post la miksado eliras la suma kaj la diferenca frekvenco de la du miksitaj signaloj. La dioda miksilo ne amplifas, eĉ okazigas iometan perdon. Ĝia avantaĝo, ke estas aplikebla ankaŭ por mikroondoj.
diodokapacito	Ĉe duonkonduktanta diodo kiam ĝuste ne konduktas kurenton, aperas kapacito inter ĝiaj elektrodoj. Ĉi tiun kapaciton oni devas kalkuli en altfrekvencaj cirkvitoj. En alie, ĝuste ĉi tiu propreco de diodoj estas eluzataj, kiam kun la ŝanĝo de tensionivelo estas variata la kapacito. (Vidu ĉe la varikapo)
diodo	Rektifigilo, kiu povas esti elektronika tubo (valvo), aŭ duonkondukta rektifigilo. (PV: Duelektroda lampo.)
diodohava detektilo	Diodo en radiofrekvenca cirkvito, kiu nur duonperiodon traigas. La tegoondo estas sonfrekvenca signalo.
dipleksa	(PV: (pri sendaparato). Povanta efektivigi samtempe du malsamajn sendojn sur du malsamaj ondolongoj.)	dupleksa
dipolanteno	Simetria anteno, ĉe kies du eliraj kontektopunktoj la ricevitaj signaloj ĉiam aperas en kontraŭa polareco.
dipolo	Antenoparto de la duon-ondolonga (duononda) anteno. Sur kiun estas konektata la antena kablo.
direktilo (ĉe anteno)	Elemento de Yagi-tipa anteno, kiu estas lokita al la direkto de la dissendejo.
disagordita amplifatoro	Ĉi tiu tipa amplifatoro enhavas plurajn agorditajn ŝtupojn, sed tiuj ŝtupoj estas agorditaj ne precize al sama frekvenco. La frekvencoj estas kaj malalte kaj pli alte rilate al la difinita mezfrekvenco. La ŝtupoj ne nur rilate al la agorditaj frekvencoj diferencas, sed ankaŭ en la bendolarĝeco.
disbranĉa konekto	Nodo, el kiu estas elkondukataj la kurento al pluraj direkto.
disiga kondensilo	Kondensilo, kiu havas funkcion por bari la unudirektan kurenton. La alternan kurenton la kondensilo traigas.
disiga transformilo	Tiu transformilo, kiu certigas senmetalan kontakton inter la kurentoretoreto kaj la konsumilo.	protekta transformilo
disipado	Transformiĝo de elektra energio al termoenergio en konsisteroj. Ĝi estas malutila fenomeno.
disipebla povumo	Tiu maksimuma povumo, kiun la cirkvito povas elteni sen difekto.
diskokanelo	Sur la bakelita sondisko trovebla kanelo, kiu portas la soninformojn. Ĝia zig-zago per transformila pinglo donas tian elektran informon, kies ondoformo kongruas kun la sonondo. Tiun elektran ondosignalon amplife oni povas aŭskulti.
diskriminatoro	Ĝustigebla cirkvito por akcepti aŭ malakcepti signalojn laŭ iliaj frekvenco. Ĝi diskriminacias la ricevitajn signalojn. Demodulatortipo en la frekvenco-modulita dissendo.	diskriminilo, frekvencodistingilo
dispenso	Liberigo de eksteraj, neintencaj efikoj al iu elemento, cirkvito aŭ ŝtupo.
dissendi	(PV: Disaŭdigi parolon, muzikon ks. per radiofonio.)
dissendilo	(PV: Aparato por dissendi radiofonaĵojn.)
disŝalti	Malligi kontakton, post kio ne fluas kurento.
disŝuta koeficienta	La disŝuta koeficiento esprimas tion, ke el la fortolinioj kiom da parto ne efikas, disŝutiĝas. Oni signas la disŝutan koeficienton kun la litero σ (sigmo).
distordo	(PV: Aliformiĝo de elektra aŭ magneta kampo sub la influo de alia kampo aŭ de okaza kaŭzo. Ne ĝusta reprodukto de sono ĉe ricevado en radiotelefonio.)
diverĝa flukso	Flukso ekster la ferkerno aŭ tiu, kiu ne tuŝas la bobenon kuplantan, tiel ĝi ne transigas magnetan energion.	neutila flukso
diverĝa indukto	Ĉiu konduktilo, kablo, eĉ ankaŭ la konsisterpiedoj havas indukton, kiu dependas de ties longeco kaj strukturo. Ekz. pro tio oni devas konekti konsisterojn kun mallonga pideo en altfrekvencan cirkviton.	neutila indukto
diverĝa kapacito	Ĉiu konduktilo kaj konsistero havas kapaciton rilate al la alioj. Ĉi tiu kapacito dependas de la grandeco de surfaco kaj distanco. Plej ofte kaj ĉe malaltfrekvencoj ĝi ne okazigas problemon, sed en la altfrekvencaj cirkvitoj devas atenti la lokumon de la konsisteroj.	neutila kapacito
dopler-efekto	Sono, aŭ la frekvenco de elektromagneta ondo ŝajnas varia por la observanto, se la fonto de tiuj estas movanta. Se la fonto de signalo proksimiĝas, tiam ŝajnas la frekvenco pli kaj pli altiĝa, kaj kiam malproksimiĝas tio, en tiu okazo la observanto spertas, ke la frekvenco pli kaj pli malaltiĝas.
drato	Konduktilo, kiu estas kapabla trafluigi kurenton. (PV: Metalfadeno)
dratplektaĵo	El multaj dratoj plektita konduktilo.
dratrezistilo	Rezistilo, kiu estas fabrikita el metalfadeno speciala. La metalfadeno estas volvita sur izolanta tenilo.
driftkurento	Tiu ŝargomoveco, kiu estiĝas pro (ena aŭ ekstera) elektra kampo, kiun povas okazigi la ŝanĝiĝo de la temperaturo, la tensiofluktuado, oldiĝo ktp.
drifto	Malrapida ŝanĝiĝo (ofte devio de la nula valoro) de iu elira parametro (plej ofte kurento) pro la ŝanĝiĝo de la temperaturo, pro la tensiofluktuado, oldiĝo ktp.	nulpunkto-migrado
dropo	Propraĵo de transformilo, emfazita en procento. Tio esprimas la diferencon inter la nominala bornotensio primara kaj tiu tensio, kiu estas bezonata fluigi nominalan kurenton primaran, kiam la sekundara flanko estas konektita en kurtcirkvito.
dufadena bobeno	Tia bobeno, kies volvoj estas preparitaj kun du paralelaj dratoj.	bifilara bobeno
dukluza MOD-FETo	MOD-FETo havanta du regajn enirojn.
Duobla Balanc-Miksilo		DBM
duobla bobeno	Du bobenoj de relajso, kies datenoj elektraj ne egalas.
duonkondukta relajso	Konstruelemento, konsistanta el duonkonduktiloj, kiu havas tiajn aŭ tre proksimajn proprecojn elektrajn, kiel la magneta relajso.
duonkonduktanto	Tiaj izolantoj, al kiuj artefarite donante fremdan materion, ricevas kapablecon kondukti kurenton.
duonkonduktilo	Tiu konsistero, kiu estas fabrikita el duonkondukta materio. Tiaj konsisteroj estas ekz. la transistoroj, tiristoroj, triakoj, integritaj cirkvitoj ktp.
duonkondukto	Polusdependa kondukto, kies traiga rezistanco dependas de la alkonektita polustipo de la tensio.
duon-ondolonga anteno	Estas tia radiilo, kiu havas geometrian mezuron duonan de la ondolongo. Ĝia plej simpla formo estas la dipolo. La ideala longeco estas kalkulebla kun la sekva ekvacio; 150/f , kies rezulto estas en metro [m], se la frekvenco estas en [MHz]. En la praktiko estas uzata kurtiga koeficiento, ĉar la ondoj malplirapide disiĝas en metalo ol en la aero. La valoro de tiu koeficiento estas 0,95, se la materio estas kompakta metalo, kaj esta 0,9, se la antenomaterio estas tuboforma.
duon-ondolonga dipolo	La plej simpla anteno duon-ondolonga.
dupleksa	Telegrafia, telefona aŭ radia sistemo, kiu ebligas samtempe la sendon kaj la ricevon. (PV: Rilatanta al sistemo de senfadena aŭ fadena telegrafio aŭ telefonio kaj kiu ebligas al ĉiu stacio efektivigi samtempe la sendon kaj la ricevon de komunikoj.)
dupleksa reĝimo	Tiu parto de funkciado, kiam la aparato estas uzata samtempe por kaj sendi kaj ricevi.
dupleksilo	Tia aparato, per kiu eblas funkciigi send/ricevatoron uzante unu antenon dum sama tempo.
dupolara	Geometrie dupozicia ondoformo disradiata, kiu rilatas unu al la alia kun ortangulo.
dupolusa	Havas du elektre diversajn konektopunktojn.	dupolu(um)a
dupoluso	Tiujn materiajn korpusklojn, en kiuj estas, kaj pozitivaj, kaj negativaj ŝargoj, oni nomas dupulusoj. Ankaŭ en cirkvito oni diferencas du kaj kvarpolusojn. En cirkvito en tiu okazo oni parolas pri dupoluso, se la konsistero aŭ cirkvitelemento (rezistilo, induktilo, kondensilo, amplifatoro ktp.) per du punktoj / polusoj estas konektita al la cirkvito. Depende de la karakterizo de konsistero aŭ konstru-elemento la dupoluso en cirkvito povas esti lineara aŭ nelineara kaj aktiva aŭ pasiva.	dipoluso
duradia osciloskopo	Estas kapabla mezuri kaj aperigi du apartajn signalojn. Tiel eblas facile kompari la du signalojn.
dustata vibratoro	Tia vibratoro, kiu havas du stabilajn statojn.
dutakta rektifigo	Funkcia maniero de cirkvito, kiu rektifigas la alternan kurenton.
dutakta rektifilo	Cirkvito, kiu faras el alterna kurento unudirektan, fluktuan kurenton. Konsistas el du aŭ kvar diodoj. Por la dudioda tipo estas bezonata tia transformilo, kies sekundara bobeno havas ankaŭ mezkonekton. La kvardioda tipo estas nomata Graetz (grec) -ponto.
E
ecargeneratoro	Speciala mezurilo, kiu estas kapabla montri grafike la mezuritajn datenojn de cirkvito.
ecaro	Karakteriza kurbolinio.
edison-konektingo	Ŝraŭbe konekta ingo.
efektiva valoro	Plej ofte uzata valoro reprezenti alternan signalon. La difina bazo de la efektiva valoro estas tiu kontinua kurento, kiu povas produkti tiom da termoenergio, kiel la sinusforma. Uef. = 0,71 Û
efika alteco	Tiu alteco de anteno, kiu estas efika por la emanigo.
efika longeco	Tiu longeco de anteno, kiu estas efika por la emanigo.
efluvo	La ŝargita kondensilo, akumulatoro sen ŝarĝo perdas sian ŝargon.
ekarto	Permesata histerezo de la valorintervalo.
ekfunkciigas	Enŝaltas aparaton, alkonektas nutrotension al cirkvito, kiuj komencas funkcii.
ekran-krado	En multkolora kineskopo estas uzata pro tio, ke la elektronradio nur la ĝustan kolortavolon ekscitu. Estas uzata t.n. ombromasko. Tiu ombromasko en la envica-tuboj oni nomas breĉomasko.	ombromasko, breĉomasko
ekrano	Faco de la kineskopo kaj la elektronfaska tubo.
ekscita kurento	Tiu kurentointenso, kiu estas minimume bezonata por teni en funkcia stato la relajson.
ekscita stato	Aktiva stato de relajso.	ekscitiĝo
ekscitatoro	(PV: Aparato por produkti elektran eksciton aŭ kurenton de ekscito.)
eksciti	Igi pli intensan energionivelon. Konekti tension sur relajsobobeno.
ekscita kontaktilo	Tiu kontaktilo de relajso, kiu tiam fermas la cirkviton, kiam la relajso estas en ekscita stato.
ekscita kurento	Tiu kurentointenso, kiu estas bezonata minimume por teni relajson en ekscita pozicio.
ekscita tensio	Tiu tensiograndeco, kiu estas bezonata minimume por fluigi ekscitan kurenton tra la bobeno de relajso.
ekscito	Influo estigi pli intensan energionivelon.
ekscitrono	Jontubo (hidrargvapora) kun unu anodo, ekfunkciiga per sparkoarko. Tiu tubo estas kapabla rektifigi kurenton.
ekstera temperaturo	Temperaturo de medio. Tiu temperaturo, kion oni mezuras ekstere de la kapsulo de konsistero, aŭ ekstere de la ujo (skatolo) de cirkvito.
ekstrema valoro	Ne ordinara valoro.
elbranĉo	Tiu punkto de cirkvito, de kie disiĝas al du aŭ pluraj direktoj.	debranĉo
elektra	(PV: Produktata de elektro.)
elektra arko	Pro tre alta tensio povas joniĝi la aero inter la du elektrodoj. En ĉi tiu joniĝanta kanalo la ŝargoportantoj jam povas movi, kiu okazigas lumefekton.
elektra bremsado	Povas esti uzante fortan elektromagneton, plej ofte por fiksigo de veturilo (tramo). Alia maniero, kiam la movantan energion la elektra motoro de veturio konsumas kiel generatoro. En ĉi tiu okazo la generatoro estas konektita en kurtcirkvito.
elektra fajrero	Simila al la elektra arko, sed ĉi tie la nutrilo ne povas teni kontinue la bezonatan tensionivelon, tial la arko estas nur momenta.	sparko
elektra hejtado	Por varmigi ĉambron estas uzata elektra energio.
elektra hejtilo	Tia hejtilo, kiu uzas elektran energion por krei varmon.
elektra kampo	La elektroŝargoj kreas elektran kampon ĉirkaŭ si mem. La elektra kampo estas fortokampo, kiu signifas tion, ke enmete elektroŝargon en ĉi tiun fortokampon, al la elektroŝargo impresas diversintensaj kaj diversdirektaj fortoj. La fortokampo reprezentas tiun spacon, en kiu la kampon kreita energio estas efike laborkapabla.
elektristo	Elektroteknikisto - fakulo, kiu okupiĝas pri la elektrotekniko.	elektroteknikisto
elektrizi	Prepari eblecojn per konvena teknikaĵo por uzi la elektran energion. ekz. konstrui tensioreton publikan.	elektr(um)i
elektro	Grekdevena vorto el la elektron (sukceno) , kiu esprimas al tiu rilatan fizikan fenomenon kaj praktikan uzadon. Unu el la formoj de la fizika energio, kiu montriĝas per lumaj, varmaj kaj mekanikaj fenomenoj. (PV: Unu el la formoj de la fizika enrgio, kiu montriĝas per lumaj, varmaj kaj mekanikaj fenomenoj.)
elektrodinamiko	Parto de la fiziko, kiu pritraktas la fenomenojn de la reciproka efiko de magneta kampo kaj de elektra fluo. (PV: Parto de la fiziko, kiu pritraktas la fenomenojn de la reciproka efiko de magneta kampo kaj de elektraj fluoj.)
elektrodinamismo	(PV: Aro da fenomenoj kreitaj de la elektraj fluoj.)
elektrodinamometro	(PV: Aparato, kiu metita en elektrodinamikan efikon inter du cirkvitoj, servas por mezuri kurenton, tension aŭ alian elektran forton. )
elektrodo	(PV: Unu el la kondukantoj, kiun oni mergas en la elektroliza bano: ekzistas du elektrodoj: katodo (negativa) kaj anodo (pozitiva).)
elektroforo	(PV: Aparato de elektrostatika indukto, kiu servas por produkti malgrandajn ŝargojn de statika elektro.)
elektroforto	Intenso de elektro.
elektrokemio	Parto de la kemio, kiu pritraktas la kemiajn efikojn de la elektro
elektrokutiĝo	Tuŝante altan tension kurento fluas tra la homa korpo, kiu okazigas kontraŭvivan efikon.	elektrovundiĝo
elektrolita disiĝo	La disfalo de kemiaĵoj al jonoj estas la elektrolita disiĝo. Ĉi tiu impreso fariĝas pro solviĝo aŭ fandiĝo.	dissocio
elektrolita kondensilo	Speciala kondensilo, inter kies elektrodoj la izolanta tavolo estas elektrolito. La tiaj kondensiloj povas havi eĉ tre grandan valoron de kapacito.	elko
elektrolita tensio	Inter la elektrolito kaj la en tion enmetita materio mezurebla tensio. La elektrolita tensio estas signifa propreco de la materioj. Tiu tensio povas esti aŭ pozitiva aŭ negativa, depende de la materio. ekz. 1. Se la pozitvaj metaljonoj iras al la solvaĵon, tiel en la metalo fariĝas elektronpluso, kaj en la fluaĵo fariĝas elektronmanko. Do, la elektrolito havas pozitivan, la metalo negativan ŝargon. 2. Se la jonoj el la elektrolito eliĝas sur la metalon, tial la metalo havas pozitivan, la solvaĵo negativan ŝargon. Se oni metas du elektrodojn el diversaj materioj en elektroliton, la elektrolitaj tensioj unuopaj povas adiciĝi.
elektrolito	(PV: Nomo donata al ĉiu substanco malkomponebla per la elektra fluo.)
elektrolizi	(PV: Malkomponi substancon per elektra fluo en ĝiajn konsistigajn elementojn aŭ almenaŭ en du aŭ plurajn elemento-grupojn.) Oni parolas pri elektrolizo, kiam la impreso de kurento la jonoj fariĝas neŭtralaj atomoj en la elektrolito.
elektromagneta kampo	Tia magneta kampo, kiun kreas kurentofluo.
elektromagnetismo	(PV: Parto de la elektra scienco, kiu pritraktas la reciprokajn efikojn de kurentoj sur la magnetojn.)
elektromagneto	Artefarita magneto, konsistanta el fera stango (ferkerno), ĉirkaŭ kiu estas volvita drato kaj kiu magnetiĝas pro la trafluanta kurento. (PV: Artefarita magneto, konsistanta el fera stango ĉirkaŭ kiu estas volvita elektra fadeno kaj kiu magnetiĝas, kiam la kurento trafluas la volvaĵon. )
elektromekanikisto	Elektronika fakulo, muntisto, reparisto de elektroteknikaj cirkvitoj, aparatoj.	mekanisto
elektrometro	(PV: Aparato por mezuri la diferencojn de potencialo.)
elektromuntisto	Elektra fakulo, muntisto, reparisto de elektraj cirkvitoj, aparatoj.
elektronelpaso	En ĉabrotemperaturo la elektronoj ne povas elpasi el la metaloj kontraŭ tio, ke tiuj puŝas reciproke unu la alian. La elektronoj havas alian energion la t.n. kinetikan energion. Tiu kinetika energio dependas de la temperaturo de la metalo. Elektronoj nur tiam povas elpasi el metalo, se ties temperaturo estas alta.	emitiĝo
elektronika tubo	En envelopon preparita elektroteknikaĵo. En la envelopo estas aŭ vakumo aŭ gaso. Laŭ la funkcikapablo tiuj estas multtipaj de la rektifigiloj ĝis la diversaj amplifiloj.	elektrontubo tubo
elektronika voltmetro	Tia elektrometro, kiu havas elektronikajn cirkvitojn.
elektroniko	Tia parto de elektrotekniko, en kiu estas ofte uzataj la duonkonduktaj konsisteroj.
elektronĵetilo	Elektrodkomplekso en la elektronfaska tubo. Per tiuj elektrodoj estas akceligaj la elektronoj por tiuj grandrapide atingu la ekranon.	elektrooptikilo elektronkanono
elektrono	(PV: Infinitezime malgranda ero de atomo, ŝargita per negativa elektro.) La elektrono(j) rondiras ĉirkaŭ la atomkerno.
elektroskopo	(PV: Instrumento por konstati la elektron kaj difini ĝian pozitivecon aŭ negativecon.)
elektrosonorilo	Sonkreilo eluzante la elektromagnetan efekton. Elektromagneto movigas „martelon”, kiu martelo dum la movado frapas kloŝon.
elektrostatiko	(PV: Parto de la fiziko, kiu pritraktas la fenomenojn aŭ la elektrajn ŝargojn, kiuj manifestiĝas per ripoza aŭ statika stato. )
elektrosubstacio	Tensioŝanĝa nutrouzino inter la elektro-produktejo kaj la konsuma reto.
elektroterapio	(PV: Kuracado de malsanecaj afekcioj per elektro.)
elira impedanco	Kvarpolusa propreco ĉe la eliro, kiu reprezentas kompleksan rezistancon kontraŭ alterna kurento.
elira kapacito	Ĉe la eliro de kvarpoluso mezurebla aŭ kalkulebla kapacito.
elira transformilo	Transformilo por alĝustigi la eliran impedancon al la ŝarĝilo aŭ konsumilo.
eliro	Tiu flanko de kvarpoluso, kie estas konsumebla la prilaborita signalo.
elirpovumo	Apartenas al tiu maksimuma ŝarĝokurento, kun kiu la aparato ne difektiĝas.
elpasa laboro	Tiu laboro, kiu estas bezonata por elektronoj elpasi el metalo en vakumo. Ĝi Estas karakteriza signifo de metalo.	emita laboro
elŝalta enirejo	Al kiu estas konektita la elŝalta signalo.
elŝalta signalo	Signalo, pro kies efiko cirkvito aŭ parto de cirkvito malfunkciiĝas.
elŝalta tempo	Tiu bezonata tempo, dum kiu la trafluanta kurento nuliĝas.
elŝalti	Malfunkciigi cirkviton, aparaton, maŝinon ktp.
emaniga diagramo	Montras la radiointenson de la anteno rilate al la direkto.
emaniga rezistanco	Kalkulebla el la disradiita povumo kaj el la antenkurento.
emanigi	Disradiigi elektromagnetajn ondojn.
emanigilo	Tiu parto de anteno (YAGI), kiu disradiigas la elektromagnetajn ondojn.
emanigo	Disradiigo de la elektromagnetaj ondoj.
emisii	Eligi lumon.
emitera ripetilo	Tipo de amplifatoro el dupolara transistoro, kies elira signalo ripetas la ŝanĝon de la emitero.
emitero	Tiu elektrodo de transistoro, el kiu venas la dominaj ŝargoportantoj, emitas elektronojn. Kompare al tiu elektrodo estas mezurata la biastensio de la bezo.
emiti	Eligi elektronojn.
eneodo	Elektronika tubo kun sep gridoj. Ĝi estis evoluigita por frekvencomodulilo. Hodiaŭ jam ne estas uzata.
energia transformado	La energo estas trovebla en diversaj formoj. Se estas bezonata ŝanĝi la energion inter la tipoj, tiam oni parolas pri energiotranformado. La proceso ĉiam havas malpli ol 100%-an rendimenton. La rendimento estas la kvociento de la elira kaj la enira energioj.
energio	Fizika forto, kapabla je iu laboro. Ĝia unuo estas la JOULE (ĵulo) [J]. La povumo estas la eluzata energo dum decida tempo - (J/sekundo), alinome wato [W].
enira inpedanco	Kvarpolusa propreco ĉe la eniro, kiu reprezentas kompleksan rezistancon kontraŭ alterna kurento.
enira kapacito	Tiu kapacito, kiu estas mezurebla ĉe la enira flanko de kvarpoluso.
enira transformilo	Transformilo por alĝustigi impedancon al la eniro de kvarpoluso.
eniro	Tiu flanko de kvarpoluso, al kiu estas konektita la prilaborenda signalo, aŭ al kiu estas kuplita la eliro de la antaŭa ŝtupo.
enmetaĵo	Ŝanĝebla parto de la fandgardilo, kies metalfadeno fandiĝas pro la superkurento.
enŝalta ŝarĝo	Tiu pliintensa ŝarĝo, kiu estiĝas je la enŝalto de cirkvito, kiam la cirkvito enhavas tia(j)n konsistero(j)n, kies rezistanco estas malgranda komence de la kurentofluo. Ekz. ampolo je la enŝalto havas malgrandan rezistancon, ĉar ties filamento komence ne ardas. Se en cirkvito estas kondensilo, induktilo, tiuj proprecoj simile okazigas enŝaltan pliŝarĝecon.
enŝalta tempo	Tiu tempo, kiu estas bezonata por atingi la maksimuman intenson de la trafluanta kurento.
enŝalti	Ekfunkciigi aparaton aŭ cirkviton certigante la fluon de kurento kun la konektado de la nutrotensio.
envelopo	Tiu parto de la elektronika tubo, kiu ĉirkaŭas la internan parton, kaj en kies interno estas vakuo aŭ gaso. Ĝi estas produktata plejofte el vitro.
epitaksio	Kreskigitaj tavoloj unu super la alia, en la duonkonduktila fabrikado. Estas uzata ekz. ĉe la produktado de transistoroj, kiuj tipoj estas tre kapablaj por altfrekvencaj signaloj.
eraro	Neĝusta funkciado.	perturbo
erarsignalo	Signalo kiu en tiu okazo estiĝas, kiam estas eraro en la funkcio. Ĉi tiu signalo, aŭ automate kompensas la efikon de eraro, aŭ nur simple indikas por la uzanto la ĉeeston de la eraro.
EREPROM	(Elektre REProgramebla ROM). La uzanto povas forigi la informojn kaj programigi elektronike la memorilon.
etalono	Aŭtenta mezuro kaj norma ekzemplero de iu mezurunuo. Originalo, al kiu estas komparata la pli postaj elementoj, cirkvitoj, aparatoj ktp.
eta tensio	Ne pli granda ol 50V.
F
fado	Fenomeno ĉe tiuj radioondoj, kiuj trairas la jonosferon. La jonosfero influas la disiĝon de la radioondoj, eĉ povas tiujn tute reteni kaj povas ŝanĝi la polarizecon. La fadon okazigas krome ankaŭ la fazdiferenco inter la alventantaj rektaj kaj reflektaj ondoj. (PV: Fenomeno konsistanta el sinsekvaj plimalfortigoj aŭ plifortigoj de aŭdeblo en radioriceviloj.)
fandogardilo	Protektilo kontraŭ la superkurento. Ĝia metalfadeno fandiĝas kaj tiel disŝaltas la cirkviton.
fantombildo	Sur la ekrano aperanta pala bildo apud la normala bildo.
Faraday-efekto	Tiu fenomeno, kiam la polarizeco de la radioondoj ŝanĝiĝas trairante la jonosferon. Kutimas nomi ĉi tiun fenomenon ankaŭ Faraday-rotacio.
Faraday-kaĝo	En la kaĝo ne estas elektroŝargo, ĉar la ŝargoj klopodas lokiĝi sur la randon. Tiel la kaĝo estas aplikebla por kontraŭelektra ekranado. Estas uzata tie, kie oni volas fari precizan mezuradon, tiel evite la eksteran influon elektrostatikan al la instrumentoj. Ĉi tiu maniero ne estas efika kontraŭ la magneta kampo.
Faraday-tezoj	Estas konataj du tezoj. – En konduktilo movanta en magneta kampo (aŭ staranta konduktilo en movanta magneta kampo) estiĝas kurento, kies intenso proporcias kun la rapideco de movo kaj kun la intenso de magneta kampo. – En elektrolito la amaso de la eligita matero proporcias kun la intenso de la trafluanta kureno kaj kun la elektrokemia konstanto de materio.
farado	Unuo de la kapacito. Se kondensilon la tensio variĝas kun 1V-o dum 1 sekundo kaj estiĝas 1A kurento, tiam la kapacito de kondensilo estas 1F (farado). Ĉi tiu estas tre granda valoro, tial en la praktiko ne estas uzata. En la praktiko estas uzataj unuoj: [μF] mikrofarado [nF] nanofarado [pF] pikofarado (PV: Praktika mezurunuo de elektrostatika kapacito: farado estas kapacito de elektra kondensatoro, kiu sub tensio de unu volto entenas unu kulombon.)
faska tetrodo	Tia strukrurohava tetrodo, en kiu tiel densiĝas la elektronoj, atingantaj la anodon, ke tiuj repuŝas la sekundarajn elektronojn.
fasko	En malgranda sekco amasiĝantaj elektronoj, disradiataj ondoj.
fazangulo	Montras la fazdiferencon ĉe geometrie reprezentataj signaloj, se tiuj ne estas en sama fazo.
fazkomparilo	Ecaro por kompari la situon de du signaloj.
fazkonduktilo	Tiu konduktilo en la publika altensia reto, kiu ne estas terumita. La konduktilo havas potencialdiferencon rilate al la tero kaj al la terumita nulkonduktilo.
fazmaŝo
fazmodulado	Tia modulado, kiam la portanta ondo havas stabilan amplitudo kaj frekvenco-valorojn, sed la fazo de oscilado variiĝas laŭ la moduliga signalo.
fazo	La momenta situacio direkta kaj intensa de la alterna kurento. Potencialhava konduktilo en tiu sistemo, kie la alia (nulkonduktilo) estas terumita. La fazkonduktilo laŭ la sistemo povas esti pli ol unu. Plej ofte tri.
fazrilat-bonigo	Tiam estas la plej efika la povumtransportado, kiam la tensio kaj kurento estas en sama fazo. En la praktiko la kurento rilate al la tensio aŭ malfruas, aŭ devancas. Korekti ĉi tiun defazigon oni kutimas uzi fazrilat-bonigan kondensilon.
faztensio	Tiu potencialdiferenco, kiu estas mezurebla sur la fazkonduktilo rilate al la nulkonduktilo.
ferito	Estas speciala materio polvostruktura, uzata tio kiel ferkerno por grandigi la memindukton de la bobenoj. Ĝi havas grandan permeablon, la relativa permeablo estas µr >> 1. La ferito elektre estas izolanto, sed ĝia magneta konduktanco estas tre granda, kaj pro la polvostrukturo ne kreiĝas en tio kirlokurenta perdo.
feritringo, ferittubo	Tre malgranda ferito, kiu kapablas filtri la radiofrekvencajn kurentojn surmete la konduktilon. Estis speciala uztereno la komputora storelemento.
ferkerno	Speciala kunfandaĵo el metaloj, kiun enmetante en bobenon grandiĝas ties memindukto. Estas uzataj lamenaj kaj polvostrukturaj ferkernoj. La grandiĝo de la memindukto dependas de la permeableco de la ferkerno.
ferma kontaktilo	Kontaktilo en tia pozicio, kiam povas kondukti kurenton.
fermodirekta kurento	Kurento fluanta en tiu okazo, kiam sur la duonkonduktilo estas konektita tensio tiel, ke tiu tensio povas krei malplenigitan tavolon.	retrokurento fermokurento
fermodirekta tensio	Tia tensiodirekto, kiu povas krei en duonkonduktilo malplenigitan tavolon. Kreiĝas pro tio tia tavolo, ĉar la truoj komencas movi al la negativa, la elektronoj al la pozitiva poluso de la ekstera tensio. En ĉi tiu stato de duonkonduktilo kurent ne fluas tra ĝi.	retrotensio fermotensio
FET-o	Kamporegata transistoro. En ĉi tipaj transistoroj la regado okazas per elektra kampo. Grava propreco de FET-oj estas ĝiaj tre granda enira impedanco, tiel ne bezonas povumon la regado. Laŭ la strukturo estas konataj diversaj tipoj, kiel estas: JFET, MOD-FET, VMOD-FET.	KET-o
fidro	Nutrokonduktilo.
filamento	Maldika drato el speciala metalo, kiu eligas varmon, lumon aŭ elektronojn, kiam trafluas ĝin kurento. (PV: Metala, tre delikata fadeno, kiu varmigita de elektro, produktas lumon en lampo.)
filtrilo	Cirkvito, kiu traformas la elektrajn signalojn, mildige la bruotension de bornotensio (ebenigas ĝian ondecon), barigas difinitajn frekvencojn, tiel selektige la traigitajn frekvencojn. Tiuj filtriloj, kiuj havas nur pasivaj konsisterojn, ne konsumas kurenton por la funkciado, sed okazigas perdon. Tiuj, kiuj estas konstruitaj el aktivaj elementoj bezonas kurenton por la funkciado, sed povas ankaŭ amplifi.
finamplifatoro	En multŝtupa amplifatoro estas la lasta ŝtupo, kies eliro jam konektiĝas al la ŝarĝilo, konsumilo.
finpozicia ŝaltilo	Sekuriga ŝaltilo por haltigi la funkcion antaŭ la danĝera pozicio de movanta maŝino.
finŝtupo	Ĉe multŝtupa amplifatoro estas tiu ŝtupo, al kiu estas konektita la konsumilo aŭ ŝarĝilo.
flankzono	Apun la portanta ondo ambaŭflanke trovata zono, kies larĝeco estas difinita.
fleksa disko	Demetebla storilo diskoforma por komputoro. (Nur mem la datumportilo havas diskoformon, la tuta storilo kun la portanta ujo havas kvadratformon.)	flopio flisko
fleksigebla kablo	Kablo, kiu povas elteni multajn kurbigon sen disrompo. Tiun kablon kurbige ĝi ne restas en tia formo.	fleksa kablo
flopo	Cirkvito havanta du statojn. La unuflopo havas regatan staton nur dum decida tempo, post kiu tempo ĝi reŝaltas en la bazan staton. La duflopo estas tia flopo, kies staton ĝi tenas ĝis la reregado, tiel havante du stabilajn statojn.
flueca kristalo	Organika fluaĵo, kiun oni uzas por diĝitaj indikiloj. Tiu fluaĵo enhavas longajn molekulojn kaj en elektra kampo perdas sian diafenecon. Grava avantaĝo de tiu indikilo, ke dum la regado ĝi ne konsumas kurenton.
flukso	Nomo reprezenti la fortecon de la elektra aŭ magneta kampo. Vektora dateno, esprimante la densecon kaj direkton de la fortolinioj. Ĝia mezurunuo estas la teslo, 1T=1 Vs/m^2. Ekzistas alia mezurunuo, kiu estas la gaŭso „G”, kiu egalas kun 1fortolinio/cm^2. La simbolo de la flukso estas la greka liter fio „Φ”.
fluksomezurilo	Instrumento por mezuri la fortecon de la magneta kampo. Oni kutimas nomumi ankaŭ gaŭsmezurilo.
fluktua kurento	Ekz. tia estas la kurento dutakte rektifigita el sinusa alterna kurento.
fortokampo	La fortokampo reprezentas tiun spacon, en kiu estas efike laborkapabla, la kampon kreita energio. La elektroŝargoj kreas elektran kampon ĉirkaŭ si mem. La elektra kampo estas fortokampo, kiu signifas tion, ke enmete elektroŝargon en ĉi tiun fortokampon, al la elektroŝargo impresas diversintensaj kaj diversdirektaj fortoj.
fotoĉelo	Tiujn vakumhavantajn, aŭ gasplenigitajn elektronikajn tubojn, kiuj eluzas la fotoelktran impreson oni nomas fotoĉelo. La fotoĉeloj estas diversigitaj al tri tipoj laŭ la funkcia sistemo. 1, Fotoemisia fotoĉelo, en kiuj pro la lumo el la fotokatodo elektronoj elpaŝas. 2, Internajn lumefktojn eluzantaj fotoĉeloj, kies konduktanco variiĝas depende de la lumointenso. Ĉi tipajn konsisterojn vi jam povis studi ĉe la rezistiloj. 3, Fermtavolhava fotoĉelo (fotopilo), en kiuj pro lumo estiĝas potencialdiferenco, do tensio. Ĉi tipan konsisteron vi jam povis studi ĉe la kurentofontoj.
fotoelektra	Pro luma impreso kreita kurento.
fotokuplo	Tia signaltransporta maniero, kiam la elektran signalon oni transformas al lumo kaj en la sekva ŝtupo tio estas retransformata. Inter la du ŝtupoj ne estas galvana kontakto.
fotopilo	La fotopilo estas tia kurentofonto, kiu el la lumenergio rekte produktas elektran energion.	sunĉelo
fotorezistilo	Estas duonkonduktilo sen ferma junto, kies rezistanco dependas de la allumigado.	(Lum-Dependa Rezistilo, LDR).
fototelegrafi	(PV: Distance transsendi bildon per elektraj kurentoj aŭ elektromagnetaj ondoj.)
fototransistoro	Specialan siliciotransistroro, kiu havas lumigeblan bez-kolektor junton. Vere la sentiveco de la fotodiodo estas intensigebla kun la transistorimpreso.
frekvenc-ecaro	Datenaro karakteriza la aparaton rilate al la traigo de frekvencobendo.
frekvenco	Ĉe periodeca signalo estas la ciklonombro dum decida tempo. Kiom da direktoŝanĝon faras la fizika fenomeno (nun temas nur pri kurento, tensio) dum unu sekundo al sama direkto. Ĝia simbolo estas la minuskla „f”, kaj la mezurunuo estas la herco [Hz]. 1Hz signifas tion, ke la unu ciklo okazas dum unu sekundo. La reciproka valoro de frekvenco estas la periodo.	freko
frekvencobendo	Frekvencointervalo en kiu povas funkcii sendatoroj. La plej konataj estas la: LongOnda (LO), MezOnda (MO), KurtOnda (KO), UltraKurtOnda (UKO). Estas uzataj diversaj televidaj, radioamatoraj kaj aliaj industriaj radiondolongoj, apartenantaj al diversaj frekvencobendoj.
frekvenco-demodulilo	Demodulas la frekvencomodulitajn radiosignalojn. Ĉi tiu cirkvito estas nesentivema por la variiĝo de amplitudo. Ĝi estas uzata plejofte en la ultra-kurtonda intervalo.
frekvencodependa inversa retrokuplo	Nur ĉe decida frekvencobendo estas efika la retrokuplo.
frekvencodivido	Cirkvito, kies elira frekvenco estas grave malalta ol la enira.
frekvencoduobligilo	Tia amplifatoro, kies eniro estas agordita al decida frekvenco, kaj la eliro al ties duoblo. La laborpunkton devas tiel elekti, ke la amplifeco ne estu lineara.
frekvencokalibrilo	Estas uzata por aŭtentigo de aparataoj, kreante senmodulitajn, treprecizajn oscilojn je decida frekvenco. Tiu oscilo estas nomata markero. La bazoscilatoro plejofte estas kristalreganta, stabiligate en termostato.
frekvencokalkulilo	Mezurilo, kiu kalkulas dum decida tempo la nombron de la cikloj kaj tion indikas.	frekvencomezurilo frekvencometro
frekvencokomparilo	Aparato (cirkvito), kiu komparas du frekvencojn kaj indikas ties diferencon. Per tiu diferenca frekvenco estas ebla regi la oscilatorcirkvitojn, tiel certige la stabilan frekvencon.
frekvencokompensado	Preferas decida(j)n frekvenco(j)n traigi aŭ reteni en diversaj cirkvitoj, ekz. en amplifatoto. La kompensadon povas realigi per kondensiloj kaj bobenoj, sed tiuj enhavus ankaŭ rezistilojn. Krom la pasivaj konsisteroj estas uzata ankaŭ analoga (operacia) amplifatoro.
frekvencokonversado	Foje estus bezonata modifi la interportantan frekvencon de modulita signalo, sen tio, ke la modulacio ne ŝanĝiĝu. Tion oni faras tiel, ke la interportantan frekvencon miksas kun la signalo de la loka oscilatoro ricevante kaj la diferencon, kaj la sumon de la du frekvencoj. Tiu konversado estas uzata ekz. en la superheterodinaj radioricevatoroj.	frekvencotransponado, konversado transponado
frekvencokonvertilo	Suplementa cirkvito antaŭ la ricevatoro, por certigi la ricevon de tiu frekvencobendo, kiu situas ekster la ricevebla ondolongo. Laŭ la konstrukto ĝi konsistas el oscilatoro kaj miksilo.
frekvencometro	Mezurilo decidi la oscilonombron. Hodiaŭ jam ĝenerale uzataj la ciferecindikilaj, diĝitteknikaj mezuriloj. Antaŭ longe la frekvencomezuriloj estis absorpciaj, kiu estis ne tro precizaj. Estis pli preciza la t.n. grip-dip metrilo kaj la heterodin-tipa. Mezuri tre altajn frekvencojn estas uzata la kaverna resonilo kaj la Lecher-konduktilo. (PV: Aparato por mezuri principe la ondolongon kaj fakte la frekvencon de radioelektraj ondoj.)	frekvencomezurilo
frekvencomigrado	La resona frekvenco de oscilatoro variiĝas hazarde. Tiun frekvenco-malstabilecon okazigas la valormodifiĝo de la konsisteroj.	defrekvenciĝo
frekvencomodulado	La sendata informenhavo ŝanĝigas la frekvencon momentan de la interportanta ondo. La plej simpla maniero fari frekvencomoduladon estas variigi la resonancan frekvencon de la oscilatoro kun la modulanta signalo. Per la frekvencomodulado la sondissendo estas plikvalita, ol tiu per amlitudomodulado.
frekvencomultobligo	Cirkvito, kiu produktas entjerajn multoblajn frekvencojn de la bazondo. Ĝia funkcia principo baziĝas sur la apliko de nelineara konsistero, kiu produktas superharmonojn.
frekvencoregulilo	Permane manipulebla konsistero aŭ cirkvitoparto, kiu aŭtomate regas la frekvencon de oscilatoro.
frekvencoresonanco de anteno	Tiu mezurata frekvenco, kiam la reaktanco estas nulo ĉe la nutropunkto de anteno.
frekvencostabileco	Kiom da mallarĝa la balanco de la frekvenco de iu oscilatoro, tiom da pli bonkvalita la cirkvito.
frekvencotraigo	Frekvencointervalo inter la plej alta kaj la plej malata frekvencoj, kie la traigata signalo jam havas –3Db-an malintensiĝon. Estas karakteriza dateno pri amplifatoroj, filtriloj, laŭtparoliloj ktp.
frotilo	Komutil-konektilo en elekta motoro kaj generatoro, dinamo. Oni fabrikas tion el karbo aŭ el bronzo.
F-tavolo	Jonigita tavolo en la supra parto de la tera ionosfero. Ĝia alteco estas inter 160 – 420 km. Ĉi tiu tavolo helpas la granddistancan radiodisendadon. Dumtage tiu tavolo konsistas el du partoj: F1 estas la malsupra parto, F2 estas la pli supra. Dum nokto la F1 parto malaperas ĝenerale. La F-tavolo la plej grandan jonigitan nivelon enhavas dum posttagmezo. Kiam okazas forta sunmakula aktiveco, tiam la F-tavolo ne malaperas dum nokto.
fulmoforigilo	Speciala anteno terumita por kapti la fulmon kaj ties kurenton kondukti en la teron.
funkcia maniero	Reĝimsistemo.
funkcia temperaturintervalo	Tiu minimuma kaj maksimuma temperaturo, en kiu la cirkvito, aparato povas funkcii sen perturbo.
G
gajno	Grandiĝokvanto de la tensio, kurento aŭ povumo. Estas esprimebla kun la proporcio de la enira kaj elira signaloj.
galeno	Kristalo detekti radioondojn.
galvana	(PV: Rilatanta al elektra kurento produktita de pilo aŭ al io produktata de tia kurento.)
galvana kuplo	Kiam la ŝargoportantoj povas movi inter du cirkvitopartoj.	metala kuplo
galvanizi	(PV: Surkovri ion per maldika tavolo de metalo helpe de elektroliza kontinua kurento.)
galvanometro	Kurentmezurilo tre sentiveca, kies nadlo estas meze en baza pozicio, tiel ankaŭ la direkton de kurento povas indiki. (PV: Aparato por mezuri la intensecon de malfortaj elektraj kurentoj kaj montri alian direkton per devio de magneta montrilo.)
gardilo	Tiu ilo, kiu servas la protektadon de la tensioreto aŭ nutrilo. Je kurtcirkvito, aŭ superŝarĝo deŝaltas la cirkviton de la kurentofonto. Estas du tipaj laŭ la konstrukcio, tiel oni diferencas fandgardilon kaj aŭtomatan gardilon. En la fandgardilo estas ŝanĝebla la enmetaĵo, la aŭtomata estas reŝaltebla. Laŭ la funkcirapideco oni diferencigas rapidan kaj lantan tipojn.
gaskondukto	Pro sufiĉe granda tensio jonigiĝas la gaso, kiu en tia stato povas kondukti kurenton.
gaŭso	Mezurunuo por esprimi la densecon de la magneta flukso. 1 [G] egalas kun unu fortolinio en unu cm^2.	Gauss
generatoro	Signalfonto, plivaste estas uzata por kurentofonto. La produktata signalo, kurento estas alterna. (PV: Aparato aŭ maŝino, kiu produktas kontinuan aŭ alternan elektran energion de alta aŭ malalta frekvenco aŭ tensio: kiam oni parolas pri elektra generatoro temas en realeco nur pri transformiĝo de mekanika, kaloria aŭ ĥemia energio en elektran.)
giĉeto	Kluzelektrodo de tiristoro, triako kaj FET-oj.	geto
giratoro	Integrita kvarpoluso.
glatiga kondensilo	En nutrilo uzata kondensilo, kiu glatigas la ondecon de la bornotensio.
glimkondensilo	Strukture similas al la paperkondensilo, sed ties dielektro inter la elektrodoj estas glimo. La glimo havas pli bonajn elektrajn proprecojn ol la papero.
goniometro	Aparato por konstati radiodirekton. Tiu aparato ne havas turnigeblan antenon, sed du apartajn antenojn, kies signalojn kompare laŭ la fazangulo inter tiuj oni povas difini la direkton.
gramofono	Aparato por reprodukti la muzikojn, voĉojn de la sondiskoj.
granda tensio	Pli granda ol 600V inter la fazkonduktilo kaj la tero kaj pli granda ol 1000V inter du fazkonduktiloj.
grec-ponto	Dutakta rektifigilo, kiu konsistas el kvar diodoj.	(Graetz-ponto) Grec-kvadrato
gridkurento	Kurento, kiu fluas tra la kluzelektrodo de elektronika tubo. (Pluklarigan mencion vidu ĉe la grido!)
grido	Kluzelektrodo de la elektronikaj tuboj. Ĝi havas formon spiralan en la ĝeneralaj tuboj, sed povas havi alian formon, kiel ekz. en la kineskopoj. Mencio: estas pli praktike uzi ĉi tiun esprimon, prenante el la anglo, ĉar la kluzo aŭ krado en la signoj mallongaj povas okazigi miskomprenon, ja ankaŭ la katodo estas signata kun la litero „k”. Krome ties mallonga signo kongruas kun la jam ĝenerale uzata formo „g”.	kluzo
Ĝ
ĝekslo	Speciala ŝaltilo multpozicia, kiun oni funkciigas kun turnigo.	ŝtupŝaltilo rotacia
ĝemel-bobeno	Du bobenoj de relajso, kies elektraj datenoj estas egalaj.
H
HAM	Hazarde Akirebla Memorio. Kaj skribebla, kaj legebla storo.	RAM (el la anglo)
harmonenhavo	Krom la bazfrekvenca signalo ĉeestantaj superharmonaj signaletoj.
harmono	Ĉiu elektromagneta oscilo havas krom la bazfrekvenco superharmonojn, kiuj havas multobigajn frekvencojn de la bazsignalo. La ideala sinusondo ne havas harmonojn, kiu en la praktiko ne realigebla. La plej multajn harmonoj havas la ortangula signalo.
hejtotensio	Tiu tensio, kiu estas konektata al la filamento de elektronika tubo.
henro	Mezurunuo de indukto, kies mallongigo estas [H]. 1H egalas kun tiu indukto, en kiu estiĝas 1V tensio se la kurento ŝanĝas unu amperon dum unu sekundo. Por la praktiko tiu 1H estas tro granda kvanto, tial estas uzataj dividitaj unuoj, kiel la milihenro [mH], mikrohenro [µH], nanohenro [nH]. La dividanta numero inter la unuoj estas 1000.	Henry
heptodo	Elektronika tubo havanta sep elektrodojn. Ĝia kvina grido (g5) estas bremsogrido, konektita al katodpotencialo. En ĉi tiu tubo la sekundara emisio estas nuligita.	pentagrido
herco	Mezurunuo de frekvenco, kies mallongigo estas [Hz]. 1Hz estas tiu periodeco, kiu faras unu ciklon dum unu sekundo. En la praktiko ankoraŭ estas uzataj ties multobligaj valoroj, kiel la kiloherco [kHz], megaherco [MHz], gigaherco [GHz]. La multobliga numero inter la unuoj estas 1000.	Hertz
heterodino	Funkcia sistemo de radioricevatoroj. La enira portanta ondo estas miksita kun la signalo de la loka oscilatoro.
hibridcirkvito	Por speciala funkcio fabrikita cirkvito kunhavanta tiu, kaj pasivajn, kaj aktivajn konsisterojn en sama kapsulo, kesto ktp.
hidrargvapora lampo	La baza lumfonto estas la interna kvarclampo hidragvapora, kiu povas funkcii sen la ekstera vitrobaluno, kaj havas karakterizan bluan kvarclumon. La kvarctubo eligas krom la kvarclumo ankaŭ nevideblan ultraviolan radion, kiu ekscitas la polvotavolon lumeligan sur la interna flanko de la ekstera vitrobaluno. Ĉi tiu videbla lumo miksiĝas kun la kvarclumo kaj tiel estiĝas la finpretiga lumfenomeno. La hidrargvapora lampo estas kapabla funkcii dum 10000 horoj kaj povas estigi tre intensan lumon. Pro tiaj proprecoj ĝi estas uzata plejofte en la surstarta lumigado.
hifia	Altkvalita sonfrekvenca amplifatoro, plenumanta la preskribon de la standardo DIN 45500. Tralaslarĝo de altfidela aparato estas min. 20Hz – 20kHz, dum tiu ĉe hifia aparato estas 40Hz – 12,5 kHz.	HI-FI
histerezo	Valorintervalo	ekarto
I
ignitrono	Grandtensia kaj intenskurenta rektifigilo, kies anodo kuŝas en hidrargo kaj tiam konduktas, kiam la anodo estas pozitiva. La konduktadon startas kluzelektrodo, kiu etendas en en la hidrargon. Pro la intensa varmoproduktado ĉi tiu rektifigilo bezonas daŭran malvarmigon.
imerto magneta	Pli precize imerto de la magneta kampo similas al tiu de la maso. La konektitan tension sur bobenon (induktilo) la trafluanta kurento sekvas nur kun iometa da tempo. Do, en induktilo la kurento malfruas rilate al la tensio.
impedanc-alĝustigo	Alternkurenta cirkvito tiam funkcias en bona rendimento se la nutrilo kaj la konsumilo havas saman impedancon.	impedancadaptigo
impedanco	Rezistanco kompleksa kontraŭ alterna kurento. La rezistanco konsistas el du partoj, kiuj estas la reaktanco kaj la oma rezistanco. La parto reaktanca povas esti kaj/aŭ kapacita, indukta. (PV: Ŝajna elektra rezistanco de cirkvito, kiun trafluas alterna kurento /= rezultanta rezisto).
impulsgeneratoro	Aparato, kiu kreas impulsojn por diversaj mezurado.
impulslarĝa-modulado	Tia moduladmaniero, en kiu la informon portas la variiĝo de la impulsolarĝo.
impulso	Abrupta kaj tre kurttempa tensio, aŭ kurento-intesiĝo havantaj tiuj krutan apikon.
impulsoregistoro	Cirkvito, kiu sensas kaj registras la ĉeeston de impulsosignalo.
impulsreĝimo	Funkcia maniero prilaboranta impulsoformajn signalojn.
indikilo	Tiu ilo, per kiu oni povas indiki, aperigi elektrajn ĉeeston, kvantojn de la proprecoj.	indikatoro
induko	Magneta efiko, kiu okazigas energiotransdonon.
induko-linio	La induko-linioj ilustras la magnetan kampon. Tiuj linioj estas ĉiam fermitaj grafikaj linioj. La denseco de la induko-linioj dependes de la magneta kampointenso.	fortolinio
induktanco	Indukta rezistanco kontraŭ alterna kurento.
induktanto	Generatoro, kiu estas funkciigita per mano. Oni per mano turnigas la rotoron, tiel induktas tension.	induktoro
indukta retrokuplo	Efiko, kiu okazigas energioretrokuplon de la eliro de cirkvito per indukto.
induktatkerno	El lamenoj elformita ferkerno de la armaturo.
induktato	Tiu bobeno de la generatoro, kiu donas elektran energion, en ku indukiĝas tensio. (PV: Fera peco, kiu fermas la magnetan cirkviton.)	armaturo
induktatreakcio	Reinfluo de armaturo.
induktatŝafto	Akso de la rotora armaturo.
induktilo	Tiu konsistero, kiu havante indukton faras indukon per la trafluanta kurento.	bobeno
indukto	Indukon farebla poveco. Kapableco por deponi energion magnetan. Ĝi estas signita kun la litero „L”, kaj havas mezurunuon Henry (Henrio). 1H egalas kun tiu indukto, kio indukas 1V tension se la kurento ŝanĝas 1A-on dum unu sekundo. En la praktiko estas uzataj pli malgrandaj unuoj, kiel la: [mH], [µH]	valoro de induktilo
induktolado	Lameno de la ferkerno.
inerca efiko	En oscirkvitoj la energio restos ĝis iom da tempo post la elŝalto. La tempo dependas de la kvalito de la oscirkvito.
influko	Elektra ŝargodisiĝo en konduktilo lokita en stabila elektra fortokampo.	Elektra influenco.
inkandeska katodo	Katodo, kiu estas hejtata dum la funkciado. Inkandeske la katodo estas kapabla eligi elektronojn pli facile.
inkandeska lampo	Tia lampo, en kiu la lumfonto estas inkandeska metalo.	Edison-lampo
instrumento	Celfunkcia cirkvitaro enkonstruite en ujon.	Aparato
integratoro	Speciala cirkvito per operacia amplifatoro.
integrala cirkvito (ŝtupo)	Kvarpoluso, al kies eniro konektita tensiosalto (ortangulo) ĉe la eliro aperas integralige. Kiam la enira tensio estas enŝaltita la elira tensio ne tuj atingas sian maksimuman valoron, sed poste laŭ la tempokonstanto logaritme grandiĝas.
integrita cirkvito (IC)	Cirkvito kunmuntita en unu kapsulo sur unu duonkondukta tavolo.	ICo
intenskurenta	Tiom da kurentointenso, kiu estas kapabla okaziig elektrokutiĝon al la homa organismo.
interfero	Reciproka efiko (fortiga aŭ mildiga) de du ondoj renkontantaj. Povas okazigi radioricevadan ĵamon.
interfrekvenco	En ricevatoroj uzata frekvenco inter la enira alta radiofrekvenco kaj la elira sonfrekvenco.	IF
interinduka koeficiento	Tiu faktoro esprimas la kapablecon induki eletromagnetan energion el unu induktilo en alian induktilon. La interinduka koeficiento estas signata kun la litero (M). La interinduka koeficiento en tiu okazo estas 1 henrio, kiam en bobeno 1A ŝanĝo dum 1 sekundo indukas en la alia bobeno 1V tension.
interinduko	Induko, kiu povas estiĝi inter du induktoj interligaj. La induktoj estas en induka kontakto. Metu unu apud alian du bobenojn tiel, ke la fortolinioj propraj povu trairi ankaŭ tra la alion.
intermita kurento	Tiu kurento, kiu fluas sendaŭre, nekontinue inter la enŝalto kaj la elŝalto. Ekz. tia estas ankaŭ la kurento unutakte rektifigita el sinusa alterna kurento. La intermito estas perioda.
intermita lumo	Sendaŭra lumoado. La intermito estas perioda.
interplektita skeno	Televidteknika sistemo. Kaj en la ikonoskopo, kaj en la kineskopo la elektronradio skenas la ekranon laŭ linia divido. La interplektita signifas tion, ke la skenado okazas ne vice sur unu post la aliaj linioj, sed alterne la parajn kal la malparajn liniojn.
interportanta frekvenco	Bazfrekvenco, kiun havas tiu interportanta signalo, kiu ne estas modulita. La modulita interportanta signalo havas frekvencobendon.
interportanta ondo	Ondolongo, kiun havas tiu interportanta signalo, kiu ne estas modulita. La modulita interportanta signalo havas bendolarĝecon.	portondo
interportanta signalo	Signalo disradiata daŭre, kiu havas stabilan frekvencon, amplitudon kaj fazon. Ĉi tiu signalo estas kapabla porti informacion kun modulado.
interrelajso	Kiam (ĉef)relajso ne havas sufiĉan kontaktilnombron, en tiu okazo estas uzata plua relajso, kiu estas funkciigata per kontaktilo de la (ĉef)relajso.
interŝtupa kuplo	Kuplomaniero inter la diversaj apartaj cirkvitoj aŭ cirkvitopartoj (oscilatoroj, amplifatoroj, miksiloj ktp.) La kuplo povas esti rekta (galvana), kapacita, indukta aŭ optika. La kapacita kuplo estas uzebla por alterna kurento, la unudirektan kurenton deigas. La rekta kuplo estas farita per drato, tiel la unudirektaj tensioj de la ŝtupoj estas samnivelaj. La avantaĝo de la rekta kuplo estas la sendependeco de la frekvenco. Ĉe indukta kuplo la rekta kurento estas izolita.	ŝtupkuplo, kuplo
intertuŝa kontaktilo	Tiu kontaktilo movanta en ŝaltilo au sur relajso, kiu dum ŝaltado daŭre tuŝas unu kontaktilon ripozan, ĝis kiam la alia kontaktilo jam estas tuŝata. Tiel oni povas seninterrompo ŝalti cirkviton.	lapanta kontaktilo
intervalo	Bendo inter la minimuma kaj la maksimuma valoroj.
inverta amplifatoro	Tia amplifatoro, kies enira kaj elira signaloj estas en kontraŭa fazo.	invertilo
izolaĵdifekto	La izolaĵo parte aŭ tute perdas sian propraĵon materian kaj pro tio traigas kurenton senbare.
izolaĵo	Tiu materio, kiu ne povas fluigi kurenton, pli precize nur tre, tre malintense.	izolanto
izola rezistanco	Ankaŭ la izoliloj trafluigas kurenton sed tre malintensan. Ĉi tiu rezistanco estas mezurata en Ω/cm. La bona izolilo havas pli ol 10 miliard Ω/cm rezistancon. Estas grava propreco de la izoliloj la trarompa tensio. (Vidu tie)
izola trakonekto	Traigas konduktilon tra metallameno, izolite. Estas fabrikita el vitro aŭ porcelano.
izolilo	Tiu teknikaĵo, kiu estas fabrikita el izolanta materio, por bari la fluigon de la kurento.
izolita kablo	Permantelo ŝirmita metalfadeno. Tiu mantelo estas preparita el izolanta materio, plej ofte el plasto.
izoltavolo	Speciala (Si02) tavolo en la MOD-FET teknologio inter la kanalo kaj la kluzelektrodo.
J
jonigo	Elektra ŝargigo de atomoj kaj molekuloj.	jonizo
jonkaptilo	Forigilo de la malefikaj jonoj.
jonkondukto	Konduktiveco pro la joniĝo.
jono	(PV: Nomo de molekulo aŭ de atomo, kiu gajnis aŭ perdis elektronojn.)
junto	Interspaco de la tavoloj en la duonkondukantaj konsisteroj. (PV: La kuniga interspaco inter du kunigitaj ŝtonaj, brikaj, metalaj aŭ lignaj pecoj, kiun oni plenigas per gluo, mastiko, mortero.)
Ĵ
ĵakingo	Speciala konektilingo.
ĵakŝtopilo	Speciala konektilo.
ĵamfiltrilo	Cirkvito, kiu estas kapabla reteni la eteran ĝenon.
ĵamo	Etera ĝeno, kiu malfaciligas la radioricevadon.
ĵulo	(PV: Praktika unuo de elektra laborenergio valoranta 0,102 kg: en elektrodinamiko unu ĵulo estas laboro efektivigita per elektra kvanto de unu kulombo fluanta sub tensio de unu volto.)
K
kablo	Speciala konduktilo, havanta tiu tre multajn tipojn rilate al la dratnombro kaj al la izolada maniero. La konduktanta drato estas fabrikita el aluminio aŭ el kupro.
kablobarelo	Tenilo, kiu portas la volvitan kablon.
kablofasko	Kunbandaĝitaj kabloj.
kablokanalo	Speciala ujo por lokumi kablon. Tiu estas fabrikita el betono aŭ el metalo por eksteren kaj el plasto por en ĉambron. Uzante kablokanalon ne estas cbezonata enterigi la kablon profunden en la teron.
kablokerno	Drato en la kablo.	kablofadeno
kablokonektilo	Konektilo por la kablofino.	kablokapo
kablokoŝo	Konektilpeco de kablofadeno.
kablokovrilo	Ekstera parto de la izolita kablo. Hodiaŭ jam estas fabrikita plej ofte el plasto. Estas produktitaj unutavolaj kaj multtavolaj kovriloj. Por la mekanika stabileco, kaj por la elektra kaj magneta ombrumado, inter la plastaj tavoloj estas uzataj aluminia tavolo kaj / aŭ ŝtalrubando.	kablomantelo
kablokunligo	Por granda distanco aŭ okaze de kablovundiĝo estas bezonata kunligi kablopecojn.
kabloskatolo	Speciala skatolo, en kiu estas kunkonektitaj du aŭ pli multaj kabloj. El tiu skatolo eblas certigi disbranĉon el la ĉefkablo al diversaj direktoj.
kablovolvaĵo	Por transporti longan kablon oni volvas ĝin.
kablovundiĝo	Povas okazo pro diversaj kialoj, kiuj difektigas la kablomantelon kaj distranĉas la kablofadeno(j)n.
kaĝovolvaĵa induktato (rotoro)	Rotoro, kies konstrukcio enhavas kurtcirkvitojn.	kaĝrotoro
kalibrigo	Ĝurtigado de iu aparato (plej ofte de ties skalo) al iu determinita valoro en certaj punktoj. Aŭtentigigo: mezurado, per kiu estas determinata la mezur-eraro de la aparato. La komparado estas farata al iu norma mezurunuo (unito) aŭ aparato.	aŭtentigo
kalorio	(PV: Unuo de varmokvanto.)
kamerao	Aparato enhavanta ikonoskopon por skeni bildon en la televidila tekniko.
kampoforto	Ekzistas elektra, magneta kaj elektromagneta kampofortoj. Temas pri tiu forto (potenco), per kiu la kampo povas fari laboron. Ĝia mezuruno ĉe elektra kaj elektromagneta kampoj estas la V/m, ĉe magneta kampo estas la G (gauso). En alterna kampo la kampoforto proporcias lineare al la ondolongo kaj reciproke al la distanco. La poveco malgrandiĝas kun la dua potenco de la distanco.	kampointenso
kamporegata transistoro	Tiujn transistorojn, kies kurentojn fluigas nur unutipa ŝargoportilo (elektrono aŭ truo), oni nomas unipola aŭ kamporegata transistoro. En tiuj transistoroj estas speciala kanalo, preparita tio el duonkondukta kristalo, kies konduktancon eblas varii kun elektrokampo. La elektrokampon povas krei nur tensio konektanta al la kluzelektrodo. Ĉar la kreado de elektra kampo ne uzas kurenton, tial la regado ne bezonas povumon, ne ŝarĝas la antaŭan ŝtupon.	FET-o
kapacita kuplo	Maniero kupli la ŝtupojn en la elektronikaj cirkvitoj. La eliro de la antaŭa ŝtupo konektiĝas (kupliĝas) al la eniro de la sekva ŝtupo per kondensilo. Tiu maniero certigas pluiron nur por la alterna kurento. La rekta kurento ne povas traflui la kondensilon. Malavantaĝoj de ĉi tipa kuplomaniero, ke malfacile eblas fari konvenan impedancadapton kaj la traigo dependas de la frekvenco.
kapacitanco	Tiu rezistanco, kiun havas la kondensilo kontraŭ la alternaj kurentoj.	kapacita reaktanco kapacita rezistanco
kapacita retrokuplo	La elira signalo estas parte retrokonektita (retrokuplita) al la eniro de amplifatoro per kondensilo.
kapacito	Estas propreco de kondensilo kaj akumulatoro. Por kondensiloj la mezurunuo estas la Farado [F]. En la praktiko la dividitaj unuoj estas plejofte uzataj, kiel la mikrofarado [µF], nanofarado [nF], pikofarado [pF]. Por akumulatoroj estas uzata mezurunuo estas la amperhoro [Ah]. La Ah tion montras, kiom da maksimuman amperon povas la akumulatoro certigi dum unu horo, apud la nominala tensio. (PV: Elektrokvanto.)
kapacito de konduktilo	(PV: La konstanta rilato, kiu ekzistas inter la ŝargo de la konduktilo (elektrokvanto) kaj la elektra potencialo al kiu ĝi estas altigata.)
kapaŭskultilo	Eta parolilo, kiu transformas la alternan kurenton al sono. Plej ofte havas tenilon por fiksi tion sur la kapon aŭ nur sur la orelo(j)n. Estas efika uzi tion en brua medio kaj tiam, kiam oni ne volas ĝeni la ĉirkaŭantajn.	aŭskultilo
kapsulo	Ujo de konsistero.	kloŝo
karakterizaj parametroj	Datenaro signifa de la koncerna konsistero aŭ cirkvito.
karbonelektrodo	Pozitivelektrodo en pilo, kiu estas fabrikita el karbo.
karbonfrotilo	En rotaciaj elektraj maŝinoj tiu kontaktilo, preparita el karbo, kiu konektas la kurenton al la rotoro.
kaskada amplifatoro	Cirkvito konstruita el du transistoroj, el kiuj la unua havas emiterkonekton kaj ties kolektoro estas rekte konektita al la emitero de la alia transistoro, kiu havas bezkonekton. La komplekso havas grandan amplifecon. Tiu konekto estas aplikata plej ofte en ricevatoroj por antaŭamplifatoro, amplifi la antenosignalon.
kaskadkonekto	Per du amplifiloj (elektronikaj tuboj aŭ transistoroj) preparita cirkvito, kiu havas grandan amplifecon kaj malgrandan bruon. La unua amplifilo estas en katoda aŭ emitera konekto. (Tiuj estas la komunaj elektrodoj) La anodo aŭ kolektoro de la unua amplifilo rekte konektiĝas al la katodo aŭ emitero de la alia amplifilo. La dua amplifilo estas en krada aŭ beza konekto. (La komuna elektrodo estas la grido aŭ la bezo) Plejofte estas uzata por preamplifatoro de ricevatoroj.
katenario	Trakcia konduktilo por tramo, lokomotivo elektra kaj trolebuso. La maŝinoj prenas la kurenton de la katenario per kurentodeprenilo, pantografo.
katodo	Negativa elektrodo de konsisteroj. Tiu elektrodo en la elektronikaj tuboj, kiu eligas elektronojn. La katodo estas bruligata aŭ per filamento aŭ rekte. (PV: Negativa elektrodo de pilo.)
kaverna resonilo	Spaco aŭ dielektriko kovrita per metalo, kiun tiel formitan kavernon oni ekscitas tra aperturo per maŝo (kuplomaŝo). En mikroonda oscikvito la kaverna resonilo povas atingi tre favoran bonecan faktoron.
kilovato	(PV: Unuo de potenco valoranta mil vatojn.)	KW
kilovolto	(PV: Unuo de elektra tensio aŭ de potenciala diferenco valoranta mil voltojn.)	KV
kineskopo	Bildaperigilo en la televid- kaj mezuriltekniko. (TV-ekrantubo, katodradia tubo, osciloskopa tubo ktp.)
kirlokurento	Se metallamenon impresas magneta kampo, simile kiel en konduktilo, ankaŭ en la lameno indukiĝas kurento. Ĉar la metala lameno havas tre malgrandan rezistancon, la kurento estas sufuĉe intensa kaj kirlas en la lameno.
klaposcilatoro	Unu specialtipa oscilatoro el inter la Kolpic tipaj oscilatoroj. En ĉi tia oscilatoro por la akomodo oni aplikas serie agordeblan oscirkviton.
klavo	Butonaro por manipulo komputoron.
klemo	Konektilo de konsistero.	kosisterpiedo
kloŝo	Ujo de konsistero.	kapsulo
kluzo	Rega elektrodo. Ĉe elektronika tubo – grido. Ĉe transistoro – bezo. Ĉe tiristoro, triako, FET-oj – giĉeto.
koaksiala kablo	Speciala altfrekvenca kablo, plej ofte produktata je ondimpedanco 50, 75 kaj 120 omoj. La interna(j)n konduktilo(j)n ĉirkaŭas plasta izolilo, kovrata per metala plektaĵo, nomata mantelo. Ekstere refoje plasta kovrilo ŝirmas la kablon.
kodcilindro	Sur cilindro preparitaj valeto(j) kaj monteto(j) movigas konektilo(j)n. La valetoj kaj montetoj laŭ programo sekvas unu la alion.
kodita trakcirkvito	Tiu speciala alternkurenta trakcirkvito, en kiu la kurentofluo estas interrompita laŭ takto antaŭe difinita.
koercita forto	Tiom da intenso de la magneta kampoforto, kiam la materio perdas sian magnetecon.
kolektoro	Elektrodo de transistoro dupolara, kiu kolektas la ŝargoportantojn eligitajn el la emitero.
kolpic-oscilatoro	Oscilatoro kun variebla frekvenco, en kiu la rekuplilo estas kapacita dividilo. La kapacita dividilo estas parto de la oscirkvito.
kombina kapeto	Tiu konsistero en magnetofono, per kiu oni povas aŭ skribi, aŭ defirigi informon sur la rubando.
kompensilo	(PV: Aparato por restarigi ekvilibron en elektra cirkvito.)	kompensatoro
komplementa konekto	Kontratakta amplifatoro konstruita el transistoroj komplementaj. Unu transistoro estas NPN-tipa kaj la alia estas PNP-tipa.
komunregado	Regadmaniero de la diferencecaj amplifatoroj. La regsignalo estas sama sur ambaŭ regelektrodoj rilate al la terpunkto kaj intese kaj faze.
komuti	(PV: Direkti elektran kurenton ĉu en la cirkvito mem, ĉu en alian cirkviton.)
komutilaro	(PV: Plato aŭ tabulo, sur kiu estas fiksitaj ĉiuj komutiloj, interrompiloj kaj mezuriloj de elektra konduktilaro.)	konektotabulo
komutilo	(PV: Elektra aparato kun duopa aŭ multopa kontakto, kiu ebligas direkti laŭvole elektran kurenton ĉu en la cirkvito mem, ĉu en alian virkviton.) Ekz. pere de komutilo estas konektita la rotoro de elektra maŝino al la cirkvito.	komutatoro
komutillameno	Unu segmento de komutilo.	kolektilolameno
kondensilo	Konsistero, kiu konservas ŝargojn. Ĝian konservkapablecon oni nomas kapacito. (PV: Aparato konsistanta el du tutoj de konduktiloj ĝenerale plataj, izolataj unu de la alia per dielektriko, kaj uzata por kuncentrigi elektron.)	kondensatoro
konduktaj elektronoj	Tiuj elektronoj, kiuj estas en la kondukta zono kaj partoprenas en la fluigo de kurento.
konduktanco	Kondukta poveco. Kapableco de materio movigi elektronojn, do fluigi kurenton. (PV: Propreco kondukti la elektron inverse al la elektra rezistanco.)
konduktanto	Tiu materio, kiu facile povas fluigi la kurenton.
kondukta zono	Tiu energionovelo, en kiu la elektronoj movante povas transporti elektran energion, do fluas kurento.
konduktigo	Transŝalto al stato kondukta de tiristoro, triako.
konduktilo	Tiu uzebla konsistero, kiu estas fabrikita el konduktanta materio. Tiuj estas ekz. la diversaj dratoj, metalfadenoj, kabloj.	drato fadeno
kondukto	Tiu propreco de materio, kiu povas fluigi kurenton.
konekti	(PV: Kunligi aparatojn, maŝinojn aŭ elektrajn pecojn per drata konduktilo.)
konektingo	Truo, en kiu oni metas ŝtopilon por fari konekton.	ŝtopilingo
konektopiedo	Dratpeco de konsistero por konekti tiun.
konektopoto	El plasto fabrikita potformo por certigi izolitan muntadon por konektingo en la muron.	muntopoto
konektoskatolo	Skatolo por kunligi dratojn disbranĉigitajn.
konektoskemo	Desegnaĵo pri la cirkvito, laŭ kiu oni jam povas konstrui la cirkviton ĉar enhavas ĉiujn tiponomojn kaj valorojn de la konsisteroj.	skemo
konektoŝranko	Tiu ŝrankoforma muntejo, en kiu estas disbranĉita la enira tensioreto al pluraj cirkvitoj.
konektotabulo	Tia tabulo, sur kiun estas muntitaj diversaj ŝaltiloj kaj kontekingoj. Ĝi povas enhavi ankaŭ indikilojn (lampojn, mezurilojn). Tiu tabulo ne estas fermita en ŝarankon, tiel libere atingebla.	ŝaltotabulo
konektoŝtopilo	Izolita metalpeco muntita sur la dratfinon, per kiu oni povas konekti tiun draton al la konektingo.	ŝtopilo
konsister-lokumita skemo	Desegnaĵo pri la situo de konsisteroj sur la muntopanelo.	konsister-muntiga figuro
konsistero	El kiuj estas konstruitaj la cirkvitoj.
konstanta kurento	La valoro de la kurento ne ŝanĝas.
konsumanto	Tiu ulo, kiu uzas elektran energion el la publika tensioreto.
konsumilo	Ŝarĝilo de iu elektronika aparato, kiu eluzas la eliran signalon. Maŝino, kiu funkcias eluzante la elektran energion de la publika tensioreto.
kontaktilo	Metalpeco, al kiu tuŝante alian metalpecon oni certigas la fluadon de kurento. El tiuj metalpecoj ĝenerale unu estas senmova kaj la alia movebla. Tiuj kontaktiloj estas videblaj plejofte sur relajsoj, kaj ne videblaj ekz. en la ŝaltiloj.
kontaktinterspaco	Distanco inter la kontaktiloj.
kontinua kurento	Tiu kurento, kiu daŭre fluas de la enŝalto ĝis la elŝalto. Ĝi povas esti kaj rekta, kaj alterna.	ne intermita
kontrasto	Lumintensa proporcio inter la plej hela kaj la plej malhela partoj de bildo.
kontraŭtakta	Amplifatortipo, en kiu la amplifiloj (transistoroj, elektronikaj tuboj) havas duonperiodan regadon alterne, kies fazrilato estas 180^0.	kontraŭfaza
kontroliga cirkvito	Cirkvito por kontroli la ĝustan funkciadon de alia cirkvito.
konvektilo	Plej ofte el aluminio fabrikita metalpeco, kiu havas grave pli grandan surfacon ol la kapsulo de konsistero. Tiel faciligas la termodisradiadon al la aero.	termokonvektilo, malvarmigilo
konvertilo	Aparto, kiu transforas signalformon al ia alia formo. Ekz.: el alterna kurento faras unudirektan kurenton aŭ la unudirektan kurenton konvertas al alterna kurento.
korpusklo	Ero el kiu konsistas la materio.	partiklo
kristalfiltrilo	Filtrilo, kiu enhavas kvarckristalon por la frekvencostabileco.
kriza frekvenco	Tiu limfrekvenco, kiun la ionosfero ankoraŭ respegulas je ortangula incido.
kriza tensio	Tiu limtensio danĝera, kiun superige jam povas okazi iu elektra difekto.
kubuttensio	Tiu tensionivelo, kiu estigas lavangointensiĝon de la kurento. La nomo aludas al la formo de ecaro.
kulombo	Mezurunuo, kiu reprezentas la nombron de la elektroŝargojn. Unu kulombo egalas kun 6,28·1018 elektronoj. En konduktilo fluas 1 kulombo dum unu sekundo je 1 A kurento. (PV: Mezurunuo de elektra kvanto: unu kulombo estas elektra kvanto, kiun transportas kurento de unu ampero dum unu sekundo.)
kunagordo
kupli	(PV: Trapasigi la radioelektran energion de unu cirkvito en alian per alproksimiĝo de tiuj cirkvitoj aŭ de alia interkonekto.)
kuplofaktoro	Esprimas la ligokvaliton en la interinduko. Ĝi sstas loza, se parto de la flukso ne efikas en la indukado. Ĝia signalolitero estas la (k).	kuplokoeficiento
kuplomildigo	Oni parolas pri kuplomoldigo, kiam devas malintensigi la kuplon inter la ŝtupoj pro genero. Por eviti la generon la kuplon devas mildigo al loza, atente la funkcian frekvencon. Alia maniero eviti la generon apliki barbobenojn kaj kondensilojn en la nutrilo kaj en ties konduktiloj. Ankaŭ ĉe antenoj estas uzata maniero ĉesigi la kuplon je decidaj frekvencoj, kiu estas la ondoretenilo.	kuploĉesigo
kuprokovrita plato	El kiu oni preparas la muntopanelon.
kurentamplifa koeficiento	Parametro de amplifiloj (transistoroj), kiu determinas la grandecon de la amplifado. Esprime kun la h parametro, tiu estas la h21, alie signata kun β.	betao
kurentgeneratoro	Generatoro havanta tre grandan internan rezistancon (Rin), tial la elira kurento estas relative stabila, nur iomete ŝanĝiĝas de la ŝarĝo. Se Rin = ¥, tiel la kurento estas sendependa de la ŝarĝrezistanco (konsumo), tiam la kurentgeneratoro estas ideala.
kurento	Kurento estas movo de la elektronoj ( ŝargoportantoj) en materio. (PV: Fluo de elektro pasanta tra konduktilo: praktika mezurunuo de la kurenta intenso estas ampero.)
kurentobato	Vundiĝo pro kurento, kiun okazigas la tuŝo de granda tensio.
kurentofonto	Tiu energiofonto, kiu certigas elektran energion, uzante diversajn fizikajn, kemiajn, mekanikajn efikojn.
kurentodens(ec)o	Rilate al la sekco de konduktilo, kiom da ŝagoportanto movas dum sama tempo.
kurentokonsumo	La eluzata kurentokvanto por funkciigi aparatojn, maŝinojn elektrajn.
kurentolimitilo	Konsistero, kiu baras la intenson de la kurento.
kurentolimito	Tiu maksimuma kurentointenso de nutrilo, kiun la cirkvito ankoraŭ povas elteni sen difekto. La modernaj nutriloj aŭtomate kontrolas kaj baras tiun kurenton.
kurentopinto	Maksimuma kurentointenso.
kurentoprovizo	Certigo de elektra energio.
kurentosistemo	Difinas la tipon de la kurento, kiu povas esti alterna aŭ unudirekta.
kurtcirkvita kurento	Kurento, kiam la ŝarĝrezistanco estas nulo, aŭ la kurento ne tra la konsumilo fluas, sed antaŭe rekonektiĝas.
kurtcirkvito	En tiu okazo oni parolas kurtcirkvito, kiam la kurento ne tra la konsumilo fluas, sed antaŭ rekonektiĝas, aŭ la elira ŝarĝrezistanca valoro estas nulo.
kurtondo	Radiodisenda bendo, havanta frekvencointervalon 3 – 30 MHz.	KO
kvarcagordilo	Helpilo por agordi aparton, kiu enhavas kvarckristalon por krei oscilon frekvencostabilan.
kvarckristalo	La kvarckristalo estas natura mineralo, silicio-oksido (SiO2). La frekvencon de la oscilatoroj oni povas stabiligi per la kvarckristalo.	kvarco
kvarononda	Mekanika kaj elektra propreco de konsistero (ekz. anteno) estas kalkulita laŭ la kvarono de la ondolongo.
kvarpoluso	Estas tia ajne komplika cirkvito, kiu havas kvar konektopunktojn. Ecarotipo, kies eniro kaj eliro konektiĝas per po du polusoj (entute kvar) al la antaŭa kaj la al la sekva ŝtupo.
L
labora kureno	Tiu kurentointenso minimuma, kiu estas bezonata por funkciigi relajson.
labora tensio	Tiu tensiograndeco minimuma, kiu estas bezonata por fluigi laboran kurenton tra la bobeno de relajszo.
laborist-protektado	Aro de agadoj, manieroj kaj iloj por defendi la laboristojn kontraŭ vundiĝo kaj malsano.
laborpunkto	Per unudirekta tensio alĝustigita funkcia kurento ĉe amplifatoro. Ĉi tiun ĉe transistoroj oni faras per la beztensio, ĉe elektronikaj tuboj per la kradtensio. La laborpunkto determinas la tipon de la amplifatoro, kie povas esti aŭ A, AB, B, C tipa.
lamenstruktura ferkerno	Ferkerno preparita el lamenoj por.	ladfolia ferkerno
lampoŝirmilo	Retenas la brilon de ampolo al konkreta direkto, tiel certigante koncernan lumefikon. Krom tio depende de la materio de ŝirmilo povas estigi koloran impreson.
lanterna kolono	Kolono sur, kies supro estas lokita lampo. Plej ofte estas uzata por la stratlumigado.
larĝbenda amplifatoro	Amplifatoro, kiu estas kapabla amplifi tre larĝan frekvencointervalon sen distordo.
laringmikrofono	Speciala mikrofono, kiu ne la aerobremsadon transformas al elektra signalo, sed la vibradon mekanikan de la epigloto.	kolmikrofono
lasero	Speciala indukita lumo, kiun estigas heterotrapaso.
laŭtparolilo	Sonindikilo, kiu estas kapabla redoni la homan parolon, konektite al la eliro de amplifatoro.
lavanga trarompo	Je decida tensiogrando la izolilo abrupte komencas kondukti kurenton.
Lum-Eliganta Diodo	Duonkonduktila diodo, kiu transformas la elektran energion al lumenergio.	LED
liberkolektora elirejo	Elirejtipo de la diĝitaj giĉetoj, kiam la kolektoro de la fintransistoro estas konektita al la nutrotensio ekstere de la IC kapsulo.
lika kurento	Tiu kurento, kiu ne faras efikan laboron, trafluante la konsumilon.	perda kurento
limfrekvenco	Ĉe elektronikaj cirkvitoj kaj filtriloj permesata plej alta kaj plej malalta frekvenco. La du limfrekvencoj determinas frekvencointervalon.
limitilo	Cirkvito, kiu baras la intenson de elektraj propraĵoj.	limigilo
limtensio	Maksimuma tensiograndeco, kiun ne indas trapasi ĉar povas okazigi trarompon.	limittensio maksimume permesata tensio
lineareco	Kiom malproksimiĝas la valorintervalo de la lineara ŝanĝo.
liniosekcia relajso	Relajso, kiun funkciigas tensio, ŝaltata en la fora linioloko. Uzata ĉe la fervoja sekuriga instalaĵo koncerne en la interstacia bloksistemo.
lisaĵukurbo	Osciloskopa ekranfiguro, kiu estas kapabla kompari la frekvencojn de du signaloj. Kiam la figuro montras idealan ringformon, en tiu okazo la du frekvencoj estas egalaj.
litzofadeno	Speciala konduktilplektaĵo por altfrekvencaj signaloj. Konsistas el pluraj tre maldikaj konduktiloj, kies suma surfaco estas signifa, do la tavol-fenomeno de altfrekvenca kurento kaŭzas nur negravan perdon.
logika cirkvito	Cirkvito, kiu prilaboras diĝitajn signalojn.	diĝita cirkvito
logika elemento	Diĝita cirkvito, kiu realigas kombinan funkcion: AŬ-, KAJ-, MAL-, NE-, NEK-~ilo.	kombinilo logika pordo logika ŝaltilo
loka oscilatoro	Tia oscilatoro radiofrekvenca, kies signalo ne estas disradiata, sed miksita kun alia signalo por krei alian frekvencon.
longoondo	Radiodisenda bendo, havanta frekvencointervalon 30 – 300 KHz.	LO
loza kuplo	Tia kuplo, tra kiu nur iometo da energio aŭ signalo estas traigita.
luma signalo	Tiu signalo en la televidtekniko, kiu reprezentas la luman bildon sur la ekrano.
lumkablo	Vitrofadenoj transportantaj la lumon.
lumkopiilo	Aparato por kopii surpaperan presaĵon.
lutaĵo	Kun stano fiksita kontakto inter la cirkvitaj konsisteroj.
luti	Fiksi konsisteron kun stano en la cirkviton.
lutilo	Laborilo, per kiu oni povas fandi la stanon por fiksi konsisterojn en la cirkviton.
lutkuseneto	Antaŭpreparita stanpeco sur la cirkvita folio tie, kien oni volas meti konsisteron ĉe la Surface Muntita Teknologio (SMT).
M
magneta kampo	Tiu erao, en kiu estas efika la magnetoforto. La magnetokampo startas de la Norda poluso kaj etendas ĝis la Suda poluso.
magneta kontaktilo	Speciala kontaktilo, kiun movigas magneta kampo, kiam tio fortiĝas pro ĉeesto (alproksimiĝo) de ferpeco. Ekz. tiu kontaktilo estas uzata ĉe la fervoja tekniko por senzori radomovon de vagonoj.	(relsenzoro)
magneta rezistanco
magnetkart-legilo	Aparato, kiu povas senzori la datenojn de magneta karto.	magnetstril-legilo
magnetkarto	Kartforma informportilo, kiu havas magnetstrion, modulita tiu laŭ la bezonataj datenoj.	magnetstrilo
magneto	Metalo el fero kaj nikelo, en kiuj la molekuloj estas en egalmezure (homogene). La tia ilo altiras la ferojn, aŭ alian magneton, estigante magnetan kampon. Ĉi tiu estas la permanenta magneto. Magnetan kampon eblas fari ankaŭ tiel, kiam oni kurenton fluigas tra bobebo. Ĉi tiu magneto estas nur dum tiom da tempo, ĝis kiam la kurento fluas. Ĉi tiu estas la elektromagneto. La magneto havas du polusojn, nomataj tiuj Norda kaj Suda. (PV: Natura feroksida ŝtono havanta la proprecon altiri iujn metalojn, precipe feron.)
magnetofonkaseto	Mallarĝa magnetiga rubando en kapsulo.	sonkaseto
magnetofono	Aparato por registri kaj resonigi sonojn (paroladon, muzikon).	magno
magnetofonrubando	Magnetiga rubando survolvita, kiu estas kapabla magnete konservi elektrajn signalojn.	magnetrubando magnorubando
magnetrono	Movonda tubo, uzata por UltraKurtOnda kaj MikroOnda oscilatoroj. Estas kapabla produkti altfrekvencajn kaj grandpovumajn oscilojn.
malaltpasa filtrilo	Konsistanta el kondensiloj, memindukaj bobenoj kaj/aŭ rezistiloj, kiu super difinita frekvenco reprezentas tre grandan reziston en la cirkvito. Kontraŭe, sub tiu difinita frekvenco ĝi amortizas nur iomete.
malekscita kurento	Tiu maksimuma kurento, sub kiu la relajso el ekscita pozicio removas al baza pozicio.	defalkurento
malekscita tensio	Tiu maksimuma tensiograndeco, sub kiu malekscita kurento fluas tra la bobeno de relajso.	defaltensio
malferm-direkta kurento	Tiu kurento, kiu trafluas duonkonduktilon ĉe la malfermdirekta polareco de konektita tensio (diodo), aŭ dum regata reĝimo (transistoro, tiristoro ktp.).
malferm-direkta tensio	Tiu tensiopolareco, kiu kapablas trafluigi kurenton grave pli intensan, ol kun alia polareco, aŭ dum regeta stato de duonkonduktiloj.
malgranda tensio	Pli granda ol 50V, sed ne pli granda ol 600V inter la fazkonduktilo kaj la tero kaj ne pli granda ol 1000V inter du fazkonduktiloj.	basa tensio
malhelsignalo	Signalotipo ĉe la TV tekniko, kiu regas sur la ekranon malhelan punkton.
malintenskurenta	Kies kurento ne estas kapabla okazigi elektrokutiĝon.
mallineareco	Tion esprimas, kielmezure diferencas la valorintervalo de la lineara ŝanĝo.
malmodulado	Separigo de la datensignalo de la portanta signalo.	demodulado
malplenigita tavolo	Tiu tavolo kreiĝas en PN-junto. Ĉe la ĉirkaŭaĵo de PN-junto la plej multo da ŝargoportantoj fordifundiĝas, tial la ŝargo de la kontribiitaj jonoj en la kristalo ne estas kompensataj, nome kreiĝas kampoŝargo. En la malplenigita tavolo la kampoforto estas granda kaj okazigas gravan tensiofalon.
malstabila multivibratoro	Tiu impulsteknika cirkvito, kiu daŭre certigas impulsojn ĉe sia elirejo.	oscila vibratoro
malŝargiĝo	Forigi elektran energio el io. (kondensilo, akuo)
malvarmigilo	Plej ofte el aluminio fabrikita metalpeco, kiu havas grave pli grandan surfacon ol la kapsulo de konsistero. Tiel faciligas la termodisradiadon al la aero.	konvektilo
manipulilo	Aparato, per kiu oni povas si mem modifi elektrajn valorojn per mana regado.	manipulatoro
markero	Signalserio por aŭtentikigo de la ricevatorskalo. La signalojn kreas markergeneratoro, funkcianta per 1MHz-a kvarckristalo. El tiu 1MHz-a signalo estas dividitaj la markersignaloj.
maŝamplifo
maŝrezisto	Mezurita rezisto ĉe unu fino de dratparo, kiam ties alia finaĵo estas kunligita.
maŝtezo	En ajna fermata cirkvitomaŝo la sumo de la unuopaj tensioj egalas kun la tensio, mezurata sur la konsumo(j).	II-a tezo de Kirĥof
megaomo	Milionobla omo.	megomo
mekanika gardilo	Mekanismo protekti kontraŭ supekurento.
membrano	Parto de mikrofono kaj laŭtparolilo, kiu transformas reciproke la aermovojn kaj la elektroŝanĝojn.
meminduka koeficiento	Estas propreco de la kondiktiloj kaj bobenoj, kiu montras tion, ke unueca kurentoŝanĝo kiom da fluksoŝanĝon okazigas.	indukto
meminduko	Elektromagneta induko, kiun kreas la intensoŝanĝo de kurento trafluanta la konduktilon. Do, meminduko fariĝas en ĉiu okazo, kiam la trafluanta kurento en la konduktilo abrupte ŝanĝiĝas.
memorilo	Gardas la informojn, datenojn elektritajn en diĝita formo.	storo
memselektiva	Automate selektiva aparato, ekz. telefono.
meza frekvenco	En superheterodinaj ricavatoroj la signalon ne la loka oscilatoro oni miksas kun la enira radiofrekvenca signalo. La diferenca frekvenco estas la mezfrekvenco.	mezfrekvenco MF
mezondo	Radiodisenda bendo, havanta frekvencointervalon 300 – 3000 KHz.	MO
mezuramplekso	La mezuriloj, ne povas en unu paŝo mezuri la tutan valor- intervalon. Pro tio oni dividas po ampleksoj la mezuratan valorbendon.
mezurilo	Aparato por determini elektrajn valorojn.
mezurilamplifatoro	Cirkvito por bonigi la sentivecon de mezurilo.
mezurileraro	Erargrandeco rilate al la fina pozicio de la nadlohava mezurindikilo. Ĉe diĝitaj mezuriloj la erarecon determinas la nombro de la dekadoj post la decimala punkto.	mezurilĝusteco
mezurkvadrato	Kvadratforma cirkvito, konsistanta el pasivaj elementoj (rezistiloj, kondensiloj, induktiloj), kies kontraŭflankaj angulpunktoj kun pare estas mezurpontoj kaj el tiuj unu reprezentas la nutrotensian eniron, la alia la eliron. Ĉe la eliro aperanta tensio proporcias kun la valoro de la mezurata konsistero.	mezurponto
mezurtekniko	Aro de sistemo kaj aparato por aŭtentike mezuri elektrajn datenojn.
mezvaloro	Vektoriala sumo de la ekarthisterezo.	nominala valoro
mikrocirkvito	Kompleksa cirkvitaro en unu kapsulo sur unu duonkondukta tavolo.	blato MiCio
mikrofarado	(PV: Mezurunuo de elektra kapacito, egala al la milionona parto de la farado: la mikrofarado estas tre ofte uzata por mezuri la kapacitojn en la radioelektro.)
mikrofonio	Vibrado de la mekanikaj konstruelementoj de la sonfrekvencaj aparatoj, kiu estas aŭdebla pere de la laŭtparolilo. Elektre temas pri pozitiva retrokuplo, kiu ĉefe tiam estas tre grava, kiam la laŭtparolilo estas lokumita proksime al tiuj konsisteroj, kiuj inklinas vibradi.
mikrofono	Elektroakustika signaltransformilo, kiu transformas la sonondojn al elektraj signaloj.
mikroondo
miksilo	Cirkvito por miksi du diversfrekvencajn signalojn. La resumo povas esti aŭ la sumo, aŭ la diferenco de la du frekvencoj. Por miksi du signalojn estas bezonata aktiva konsistero, kiu povas esti ekz. la simpla diodo. La simpla diodo okazigas krom la miksado ankaŭ perdon, sed ne bezonas nutradon. Por eviti la perdon estas uzataj amplifiloj (ekz. transistoro).
minimumfunkcio	Ekz. ĉe sekurigaj instalaĵoj tia funkcimaniero, kiam pro io difekto nur tiuj partoj funkcias, kiuj nepre estas bezonataj.
misfunkciado	Malbona, ne ĝusta funkciado de aparato.
MODEMO	Mozaikvorto el la Modulatoro-Demodulatoro vortkombino. Estas dudirekta kuplocirkvito.
Metal-Oksid Duonkonduktanto	La nomon de ĉi tipaj fetoj determinis ĝiaj konstruoj. Kutimas nomi ankaŭ Izolgiĉeta FETo (IGFET). La MOD-FET-oj povas esti similaj kiel la JFET-oj, kaj N kanalaj, kaj P kanalaj. Alia propreco de ĉi tipaj FET-oj estas tio, ke la MOD-FET-oj krome povas esti, depende de la konstrukto, aŭ baze fermataj aŭ konduktaj.	MOD-feto izolkluza FET-o
modulada indico
modulado	Modifo de disradiata (portanta) signalo por informacio-transporto. La modulacio povas esti: amplituda, frekvenca, faza, impulsa.
modulilo	Cirkvito, kiu kapablas surigi la informacion sur la portantan ondon.	modulatoro
modulo	Por certa tasko havanta plurajn cirkvitunuojn.	bloko
molfero	Materio kun malgranda koercita forto. Estas uzataj por ferkerno de elektromagneto.
momanto	La magnetaj kampoj, rotora kaj statora puŝas unu la alian per forto decida, dependanta tio de la kampofortoj. Tiu forto estas la momanto, kiu turnigas la rotoron.
momenta valoro	En momento mezurata valoro el la daŭre ŝanĝanta elektra dateno.
monitoro	Aperigilo, kiu estas kapabla por aspektigi elektrajn signalojn.
morsa	(PV: Adj. kiu difinas alfabeton, en kiu la literoj estas reprezentataj per variaj kombinoj de nur du signaloj, ekz. de punkto kaj streko, de longa kaj kruta ekbrilo ktp. )
morso-signaro	Alfabeto por senvoĉa radiotelegrafio.
motorhaltiga ŝaltokombinilo	Speciala ŝaltilo, kiu disŝaltas la bornotensio(j)n desur la elektra motoro, se okazas iu difekto. (Tiu difekto povas esti ekz. grave pli intensa kurento pro kurtcirkvito, mekanika problemo aŭ manko de iu faztensio ĉe trifaza sistemo).
movinduko	Se konduktilo movas en magneta kampo, tiam en la konduktilo indukiĝas kurento. Ĉi tiun fenomenon oni nomas movinduko. Tiam estas la plej intensa la indukata kurento, se la konduktilo movas rektangule al la fortolinioj, ĉar en tiu okazo tranĉas la plej multon el tiuj. Se ni movigas la konduktilon paralele kun la fortolinioj la mezurilo montras nulon, ĉar la konduktilo nun ne tranĉas fortoliniojn. Kiam la movdirekto estas oblikva, la mezurilo montras la indukatan tension laŭ la movdirekto, sed malpli intensan, ĉar la konduktilo tranĉas malpli multajn fortoliniojn.
multimplekso	Dum sama tempodaŭro estas transportataj pli ol unu informoj alterne po tempopecoj.
multivibratoro	Du seriekonektitaj amplifatoroj invertantaj, de kies dua eliro estas retrokuplo al la eniro de la unua ŝtupo. La multivibratoro funkcias, kiel releksa oscilatoro.	oscila vibratoro, vibrilo
multpolusa ŝaltilo	Tia ŝaltilo, kiu povas dum sama tempo ŝalti multajn memstarajn cirkvitojn.	multcirkvita ŝaltilo
multpozicia ŝaltilo	Tia ŝaltilo, kiu unu konduktilon povas po ŝalti al multaj aliaj konduktiloj.	ĝekslo
multŝtupa variebla kondensilo	Sur komunan akson fabrikita kondensilo, kiuj kondensiloj estas varieblas komune en sama tempo. Ekz. tia estas uzata en radioriceviloj por agordi la modulan kaj la oscilatoran cirkvitojn.
munti	Fari cirkviton, aparaton.
muntisto	Fakulo, kiu faras la cirkvitojn kaj aparatojn.
muntita panelo	Tiu muntopanelo, sur kiun jam estas muntitaj la konsisteroj, do funkcikapabla cirkvito aŭ cirkvitero.
muntopanelo	Plato, sur kiun oni muntos la konsisterojn, por fari cirkviton.	panelo ŝasio
N
nadiro
nadirrezisto
nadlo	Montrilo de mezurilo, kies pozicio super skalo montras la mezuratan valoron.
nebullampo	Speciala lampo por veturiloj, havanta tiu flavan koloron, uzi en nebulo.
negativa	(PV: Malpozitiva.)
negativ-retrokuplo	Elira signalo de amplifatoro estas retrokuplita kun inversa fazo al la eniro.
negativ-rezistanco	Ĝenerale kiam la tensio grandiĝas, ankaŭ la kurento pliintensiĝas. Estaj tiaj konsisteroj, ĉe kiuj tio impreso estas mala: ĉe pli granda tensio al kurenti estas pli malintensa. Ĉi tiun fenomenon oni nomas negativ-rezistanco.
neinverta amplifatoro	Tia amplifatoro, kies enira kaj elira signaloj estas en sama fazo.
nerekta kurento	Inter la fontoenergio kaj la elektra energio estas uzata pera energio. Ekz. en elektrocentralo oni bruligas materialon por produkti termoenergion. Ĉi tiun termoenergion uzante oni estigas rotacian movenergion, kiel pera energio, kaj chi tiu movenergio estas transformata al elektra energio.	pera kurento
nesinkrona motoro	Se la rivolunombro ne egalas kun la frekvenco de tensio, en tiu okazo maŝino estas nesinkrona.
neŝargita amplifatoro	Amplifatoro, al kies eliro ne estas konektita ŝarĝo aŭ konsumilo.
neŭtralizado	Praktike estas negativa retrokuplo. La radiofrekvencaj amplifatoroj estas emaj ekscitiĝi, tial estas aplikata la neŭtralizado.	neŭtrigo
nodo	Tiu punkto de cirkvito al, kiu aŭ de kiŭ la kurento povas flui pli ol unu direkto.	debranĉo, elbranĉo
nodtezo	Kiu deklaras, ke la sumo de la enfluantaj kurentoj en nodon egalas kun la sumo de la elfluantaj kurentoj el la nodo.	I-a tezo de Kirĥof
nombrokalkulilo	Aparato (cirkvito) por kalkuli elementnombron de signaloserio. Ekz. kalkulas la nombron de impulsoj kondukitaj al ties enirejo.	nombrumilo, nombrilo
nominala valoro	Reprezentas la mezvaloron, tiun valoron, kiun difinis la produktanto. La praktika valoro povas variiĝi de ĉi tiu kun ekarto.
nomogramo	Ecaroj por helpi la kalkuladon de la elektraj datenoj kaj konsistervaloroj. Figuro por reprezenti grafike multvariantajn funkciojn, helpante la kalkuladon de la apartenantaj valoroj.
nulelŝalto	Estas superflua aperigi tiujn nulojn, super kiu(j) la dekadoj simile havas nur nul valoron. Tiujn senvalorajn nulojn ebligas speciala enirejo RBI de la dekodiloj, se tio estas konektita al L nivelo kaj samtempe la aliaj enirejoj de la dekodilo A, B, C kaj D havas 0 valoron.
nulindikilo	Cirkvito, kiu sentas tiun momenton, kiam la alterna kurento trapasas la horizontalan tempoakson, do ŝanĝas direkton, tial tiam ĝi havas nulvaloron. Estas aplikata por regi grandpovumajn ŝaltilojn, ke la en kaj elŝaltoj okazu je tiu nulvaloro, tiel estas eviteblaj la nedezirataj memindukaj efikoj kaj la abruptaj ŝarĝkurentaj ŝanĝoj.
nulterigo	La nul-potenciala punkto (konduktilo) de la la tensioreto estas konektita al la tero.	nuligo
nultransiro	Tiu punkto (momento), kiam la alterna tensio ŝanĝas direkton.
nultransir-senzoro	Speciala cirkvito, kiu povas senti, kiam la alterna kurento/tensio ŝanĝas direkton.
nutrilo	Memstara cirkvito, kiu el la reta tensio faras por la aliaj cirkvitoj nutrotension. Plej ofte stabiligitan.	nutrocirkvito
nutroaparato	Aparta aparato por fari nutrotension.
nutrotensia bruo	50Hz-a aŭ 100Hz-a modulado en la sonfrekvenca amplifatoro. Tiun bruon okazigas la nekvalita filtrado, ekranado, foje la manko de la terumo.	nutrofrekvenca bruo
nutrotensio	Tensio, kiu estas bezonata por funkciigi cirkvitojn.
O
oksidkatodo	Elektrodo de elektronika tubo, kies surfaco estas oksidita.
ombrumita kablo	Speciala kablo por sonfrekvencaj cirkvitoj konekti la regajn konsisterojn. Tiu kablo estas kovrita per metala plektaĵo. La interna(j)n konduktilo(j)n ĉirkaŭas plasta izolilo. Ekstere sur la metalplektaĵo refoje estas plastokovraĵo.	samaksa kablo
ombrumo	Ŝirmado de iu elemento, cirkvito, ŝtupo aŭ aparato kontraŭ ekstera elektromagneta kampo per iu metala materialo, por ke tiu ekstera kampo ne povu penetri en la ŝirmitan spacon.
omo	(PV: Unuo de elektra rezistanco de konduktilo, kiu tralasas kurenton de unu ampero sub tensio de unu volto.)
ondeca faktoro
ondodisvastiĝo	Disradiado en la kampo de la elektromagnetaj ondoj.	ondopaso
ondofronto
ondogvidilo
ondokvanto
ondolongo
ondoretenilo	Seria oscikvito naturigi la efikon de la loka radiodissendilo. Ĉe tiu frekvenco, kun kiu radias la loka dissendilo la ondoretenilo ŝuntas la eniran oscikviton de la ricevilo.
ondorezistanco	La altfrekvenca fidro elektre montras tian proprecon, kvazaŭ ĝi konsistu el pluraj induktoj kaj kondensiloj, konektitaj tiuj kaj seri kaj paralele. Ĉi tiu rezistanco estas kalkulebla kun la sekva ekvacio: Ĉi tiu rezistanco estas sendependa de la frekvenco kaj de la longeco de la fidro. Praktike tiuj signifas tion, se la fidro havas maldikajn dratojn (sia induktanco L estas granda), kaj la distanco inter la dratoj estas granda (sia kapacito C estas malgranda), la Z0 estas granda.
operacia amplifatoro	Integrita unudirekt-kurenta amplifatoro, kies amplifa koeficiento estas tre granda (kelkmilio-obla). Ĉi tiu amplifatoro havas retrokuplon inter la elirejo kaj enirejo kaj faras fazreciprokon. La transigan karakterizon determinas la retrokuplaj elementoj.	OPA
optokonektilo	Tiu cirkvito, kies enireo kaj eliro ne estas metala kontakto. La internan regadon faras lumo.	optokuplilo, optilo
ortangula signalo	Impulsteknika signalo, kiun karakterizas en ecaro kvadratformo.
ortikono	Bildoskenila tubo, alinome bildotransiga. La ortikono havas tre bonan sentivecon, tiel povas detekti ankaŭ ne tro lumigitajn objektojn.
oscikvito	Paralele aŭ serie konektitaj kondensilo kaj induktilo, kiuj havas t.n. rsonan frekvencon. Ĉe resona frekvenco (f0 ) la oscikvito montras nur oman rezistancon. Resona frekvenco estas tia frekvenco, ĉe kiu la kapacita kaj la indukta rezitanco estas egala (XC = XL). Pro tio, ke la vektoraj direktoj de kapacitanco kaj induktanco estas kontraŭa, tiuj nuligas unu la alian. En la oscikvitoj la elektra energio transformiĝas al magneta energio kaj re, periode.
oscilatoro	Cirkvito, kiu por konkreta celo produktas alternan signaloserion je determinita frekvenco. (PV: Aparato por produkti elektromagnetajn oscilojn.)	vibrilo
oscili	(PV: Balanciĝi alterne en kontraŭajn direktojn ĉirkaŭ ekvilibra punkto.)
oscilo	Periode ripetanta vibrado.
osciloskopo	Mezurilo, kiu povas vidigi la elektrajn signalojn, aperigite per elektronfaska tubo.	skopo
P
pantografo	Kurentodeprenilo de elektra lokomotivo kaj tramo.
paperkondensilo	Kondensilo, kies izolilo (dielektro) inter la elektrodoj estas fabrikita el papero.
paralela cirkvito	Kies konsisteroj inter du konektopunktoj konektiĝas paralele.
paramagneto
parametro	Numerigita propraĵo, kiu karakterizas la konsisteron aŭ la jam funkciantan cirkviton.
pendokablo	Kablo inter kolonoj, muntita alten super la tero.
penetro	Estas tiu fenomeno, kiam elektronoj aŭ elektromagneta ondo faras efikon en materion.
pentodo	Pentodo estas tiu elektonika tubo, kiu havas kvin elektrodojn. La tria grido en la pentodo havas funkcion eligi la malavantaĝon de tetrodo, nome la sekundaran emision. Ĉi tiu grido estas lokita en la tubo inter la helpgrido kaj la anodo kaj estas tiu nomita bremsogrido.
perakva malvarmigo	Estas tiaj grandpovumaj konsisteroj, kies varmolikado estas tiom grandvoluma, ke eviti la supervasmiĝon eblas nur daŭra trafluigo de akvo.
perda faktoro
perdo	Ĉiu pasiva konsistero funkcias kun perdo. La perdo estas la diferenco de la enira kaj elira povumoj. Tiu perdo estas esprimata kun decibelo [dB]	likado
perdoangulo
perdokurento
perdorezistanco	Neutila rezistanco.
perioda tempo	Tempoero de signalo kiu apartenas al peceto de kies serio konsistas la tuta signalo. Ĉe alterna kurento ekz. tiu tempodaŭro, kiu pasis inter du egalaj valoroj, koncerne ekz. al nulo, ĉe samdirekta ŝanĝo.
periodo	Tiu parto, kiu estas inter la komenca kaj la ripetanta punkto ĉe regule ripetiĝanta signalo.
permeableco	Primateria propraĵo, kiu konsistas el la specifa kaj el la relativa permeablecoj. Ĉiuj materioj havas indikon pri ĝia magnetigebleco, kiun oni nomas relativa permeableco (mr). Ankaŭ la vakumo havas permeablecon, kiun oni nomas specifa permeableco (μ0). μ = μ0 + μr La specifa permeableco estas konstanta valoro: μ0 = 1,256 · 10^–6 [Vs/Am]
permitivo	Materia propraĵo, kiu reprezentas la grandecon de polarizado pro elektra kampo en la izojaĵoj. Tiun numeron, kiu montras la diferencon (malgrandiĝon) kompare al la vakuma fortoefiko, oni nomas dielektrika konstanto, kaj signas per la greka litero ε (epsilono). Ĉi tiu dielektrika konstanto konsistas el du partoj: el la dielektrika (absoluta) konstanto de vakumo (el ε0 ), kaj el la relativ-dielektrika konstanto εr, kiu konstanto montras la diferencon kompare al la vakuma absolut-dielektrika konstanto. ε = ε0 · εr La ε0 havas konkretan kvanton ε0 = 8,86 · 10-12 As/Vm	dielektrika konstanto
perŝunta ekscito
perturbanta kurento	Tiu kurento, kiu krom la propra „tasko” okazigas efikon en eksterajn cirkvitojn.
perturbanta tensio	Tiu tensio, kiu krom la propra „tasko” okazigas efikon en eksterajn cirkvitojn.
perturbo	(PV: Malordo en maŝino.)	ĵamo
piezo-	Se vi konektas unudirektan tension al kvarckristalo, tiu deformiĝas. Se vi deformigas la kvarckristalon, estiĝas tensio inter la flankoj perpendiklaj rilate al la mekanike tuŝataj flankoj. Ĉi tiun fenomenon oni nomas piezoelektra impreso.
pilo(ĉel)o	Kurentofonto, kiu transformas kemian energion al elektra energio. Pluraj piloĉeloj kunkonektite estas la baterio. La ŝargeblaj ĉeloj estas la akumulatoroj. (PV: Fonto de elektra energio, uzanta la transformiĝon de la ĥemia energio.)
pilotsignalo	Superdonita signaleto porti infomon apartan.	trigersignalo
pingloimpulso	Tiu impulso, kiu havas tre mallongan impulsotempon kaj ĝia pintovaloro daŭrigas ideale ĝis „nulo” da tempo.
pintovaloro	La plej granda valoro de la dum tempo valormodifanta signalo.
pleniga faktoro	Rilato inter la impulsotempo kaj la perioda tempo (k)
polareco	Esprimas pozicion, situon aŭ direkton de la magnetaj polusoj, krome rilatas ankaŭ al la direkto de la unudirekta kurento.
polarizigi	Lokumi antenon en direkton laŭ la bezonata ondopasa polarizo.
polarizo	La disradiataj ondoj fare de anteno konsistas el du fortokampoj, magneta kaj elektra. Tiuj ondotipoj situas, (havas pozicion), rilate unu al la alia kaj al la disvastiĝa direkto ortangule. Depende de la pozicio de la elektra kampo oni taksas horizontala aŭ vertikala la polarizon.
polvostruktura ferkerno	Pro la kirlokurenta perdo oni fabrikas tiajn ferkernojn, kiuj ne havas lamenojn, sed la tuta ferkerno estas presita el ferkunfandaĵaj polvoj. La tielfabrikitajn materiojn oni nomas feritoj. Estas simile fabrikitaj la t.n. durmagnetaj- materioj, kiuj estas uzataj tie, kie bezonas permanentaj magnetoj (laŭtparolilo, mezurilo ktp.). La plej oftaj presitaj formoj de feritoj: bastoneto, tubeto, ŝraŭbo, poto, E kaj U.	polvoferkerno ferito
pontorektifigilo	Cirkvito el du aŭ kvar diodoj, kiu rektifigas ambaŭ amplitudojn (negativan kaj pozitivan) de la alterna kurento. La elira signalo estas fluktua.
portanta kablo	Ĝi ne kondukas kurenton, nur tenas tiun kablon, tra kiu fluas la kurento. Tiu kablo certigas stabilecon mekanikan.	tenanta kablo
potencialo	Elektra energio. Forto rilate al alia punkto. (PV: Mezuro de la energio entenata en konduktilo: poteciala diferenco = tensio)
potencialdiferenco	Energiograndeco inter du elektraj polusoj.
potencialkampo	Tiu spaco, en kiu estas efika la elektra energio.
povumo	Kapablo por produktado, fari laboron elektran. La povumon decidas la tensio kaj la kurento. P = U · I
povumo efika	Estas egala kun tiu povumo, kiun oni povas mezuri ĉe unudirekt-kurenta konsumado nomata tie utila povumo. En tiu okazo oni parolas pri efika povumo, se inter la tensio kaj kurento ne estas fazdiferenco (φ = 0^0) aŭ tiu φ = 180^0, la tensio kaj la kurento estas en kontraŭa fazo. P = U ۰ I ۰ cosφ, en kiu ekvacio nun la cosφ = 1, kaj reprezentas la faktoron de povumo. La mezurunuo de la efika povumo estas la vato [W], tial ĉi tiun povumon oni kutimas nomumi ankaŭ vathava povumo PW. Tiun aparaton, en kiu la fazrilato (φ = 0^0), oni nomumas konsumanta kaj se tiu φ = 180^0, la aparato estas produktanta.	povumo aktiva
povumo blinda	Estas tiu senfrukta povumo, kiu tiam kreiĝas, kiam la defaziĝo inter la tensio kaj kurento (φ = 90^0). Temas nur pri tio, ke la povumo balanciĝas inter la konsumilo kaj la kurentofonto. La konsumilo ĝuste tiom da energo redonas al la tensioreto, kiom eluzas el tio. La povumon blindan krom la Pb oni kutimas simboli ankaŭ kun la litero Q, kaj kalkulas kun la sekva ekvacio: Q = U · Ib , kaj ties unuo estas la [VAr] (varo).	povumo reaktanca
povumo kompleksa	Estas tiu povumo, kiu kreiĝas tiam, kiam la fazo φ estas inter la 0^0 - 90^0 aŭ inter 90^0 – 180^0 grado. Kiel la fazangulo ju pli grandas, la povumo efika des pli malgrandiĝas. Ĉe 90^0 grada fazangulo la povumo efika jam estas nulo, kiel tion vi jam ekkonis ĉe la povumo blinda. La povumo kompleksa estas signata krom la Pk ankaŭ kun la litero S, kaj kalkulebla kun la sekva ekvacio S = U ۰ I , kies mezurunuo estas la voltampero [VA]. Tiu povumo tial estas kompleksa, ĉar enhavas, kaj efikan kaj blindan povumojn. Povumo efika: PW = U · IW = U · I · cosφ Povumo blinda: Pb = U · Ib = U · I · sinφ	povumo ŝajna
povumo neaga	Tiu povumo, kiu ne faras efikan laboron.	idla povumo, perda povumo likado
povumo perda	Estas tiu senutila povumo, kiu likadas transformiĝe al termoenergio. Ekz. kiam varmiĝas transistoro, tiu varmo estas perdita povumo.
povumo utila	Estas tiu povumo, kiu efektive faras laboron. Uzata tiu termino por esprimi unudirekt-kurentan povumon.
pozitiva	(PV: Karakterizas tiun el la du elektroj, kiu respondas al la karbo ĉe pilo.)
preamplifatoro	La unua ŝtupo de la amplifatora aparato. La tre malintensajn enirajn signalojn ne eblas rekte amplifi al uzebla nivelo (kaj tensie, kaj kurente), kiom da bezonas la konsumiloj. La preamplifatoro vere estas tensioamplifatoro.
preciziga kondensilo	Valormodifebla kondensilo kun mallarĝa intervalo, manipulebla per ŝraŭbo.
preciziga rezistilo	Valormodifebla rezistilo kun mallarĝa intervalo, manipulebla per ŝraŭbo.
premagnetigo	Kun unudirekta kurento magnetiga ferkerno iomete.
prembutono	Manupulilo, per kiu oni povas ŝalti cirkviton.
preselektoro	Preamplifatoro, kiu traigas nur decidan frekvencointervalon.
presita cirkvito	Muntita cirkvita panelo, sur kiu estas jam funkcikapabla cirkvito aŭ cirkvitero.	prescirkvito
pretensio	Estas tiu unudirekta tensio, kiu estas ĉe transistoroj inter la bezo kaj emitero, kaj ĉe la elektronikaj tuboj inter la katodo kaj la antaŭa ŝtupo, kiam ne estas enira signalo. Kun ĉi tiu tensio estas agordita la laborpunkto.	biastensio
primara	Tiu bobeno de transformilo, al kiu estas konektita la enira tensio. (PV: Unuaranga, unuagrada)
proceza figuro	Serio de blokfiguroj, kiuj reprezentas la paŝojn sinsekvajn dum la funkciado.
procezilo	Integrita cirkvito havanta tiu eksterordinare tre multajn cirkvitojn. Plej pofte estas uzata en komutoroj.	PC
programdisko	Kodigita disko, kiu rotace movigas la alkuplita(j)n kontaktilo(j)n.
progres(ant)a ondo	Se la elira impedanco de iu altfrekvenca generatoro, kaj la impedancoj de la ŝarĝilo kaj de la inter ili estanta fidro estas egalaj, la energio de la altfrekvenca generatoro tute konsumiĝas en la ŝarĝilo. Tiu energio propagiĝas en la fidro kiel progres(ant)a ondo. La amplitudo ne ŝanĝiĝas laŭ la fidro .
progres(ant)onda tubo
prokraste aga kontaktilo	Kontaktilo apartenanta al tiu relajso, kies funkciado (plej ofte la elŝalto) estas prokrastita aŭ tiu speciala kontaktilo, kies mekanika konstrukcio certigas malpli rapidan transŝalton, ol tiu de la normalaj kontaktiloj.
prokraste aga relajso	Tiu relajso, kiu ne tuj havas ripozan (senaktivan) pozicion, kiam ĝia cirkvito funkciiga estas disŝaltita, sed nur post decida tempo, kiun tempon determinas la alkonektitaj konsisteroj.	prokrastita ankrofalo
prokrastiga cirkvito	Tia cirkvito, el kiu la eniranta signalo nur post decida tempo eliras. Retenas la eliron de signalo.
protektado kontraŭ elektrokutiĝo	Principoj kaj teknikaĵoj por eviti la elektrokutiĝon.
protektgiĉeta MOD-FET	La giĉeto de la MOD-FET-oj estas tre sentiveca pro la elektrostatika ŝarĝeco. Pro tiu ŝarĝeco tiuj facile povas difektiĝi. Eviti la difektiĝon oni jam fabrikas tiel la MOD-FET-ojn, ke al la giĉeto estas konektita du zeneraj diodoj, kiuj limitas la tensiograndiĝon sur la giĉeta elektrodo.
postleviga konekto	Baza konektotipo amplifatora, ĉe kiu la enira regtensio dinamike grandigas (levigas) la valoron de la enira rezistanco.	(Bootstrap – angle)
primara bobeno	Tiu bobeno de transformilo, al kiu estas konektita la enira tensio.
PROM	(Programebla ROM) memorilo. La informojn mem la uzanto povas enskribi (enbruligi) en la memorilon.
protektrelajso	Relajso, kiu malŝaltas la kurenton se okazas kurtcirkvito, eviti la elektrovundiĝon.
protektrezistilo	Tiu rezistilo, kiu certigas la bazŝarĝon de la nutrilo. Je senŝarĝa stato la tensiointenso povas tro grandiĝi.
provtensio	Iomete malgranda ol la uzina (funkciiga) tensio. Tio estas uzata por la kontrolo de cirkvito, eviti la difektiĝon pro la eventuala ne ĝusta funkciado.
pseŭdoanteno	Estus plipreciza nomumi pseŭdoŝarĝilo, kiu servas la kontrolon kaj alĝustigon de la radiodissendilo, evite la ĝemadon de la elektromagneta kampo. Praktike ĝi estas rezistilo ŝirmita sen induktanco.
pseŭdoŝarĝilo	Rezistilo, kiu anstataŭas la aplikotan ŝarĝilon aŭ konsumilon.
pufrokondensilo	Niveligas la fluktuan kaj pulsantan kurentojn. Ŝargite havas tiom da elektran energion, kio estas sufiĉa por kompensi la momentajn (impulsajn) mankojn de la nutrotensio.
pulsanta kurento	Ekz. tia estas la kurento rektifigita el trifaza kurento.
pupindistanco	Distanco inter du pupin-bobenoj.	bobenpaŝo
pupinizado	Ŝargado de sonfrekvenca kablolinio per bobenoj.
pupinsektoro	Pupinizita kablolongeco inter du amplifatoroj.
puŝreostato	Tiu reostato, kies meza kontaktilo estas movigebla laŭ rekta linio.
puŝŝaltilo	Du, aŭ multpozicia ŝaltilo, kies pozicion oni povas ŝanĝi puŝe sen abrupta movo.
R
radioamatoro	Hobie komunikas per radioaparato funkcianta tio en decida frekvencointervalo.
radiofonio	(PV: Telefona sistemo, kiu uzas la proprecojn de elektromagnetaj ondoj.)
radiofono	(PV: Radiofonia ricevilo.)
radiotelefonio	(PV: Telefona sistemo, kiu uzas la proprecojn de elektromagnetaj ondoj.)	radiofonio
radiotelegrafio	Telegramo ekspedata per radioteknike.	radiogramo
radiolokatoro	Aparato por esplori kaj mezuri per radioondoj.	radaro
radiostacio	Dissendejo, de kie oni disradiigas radioprogramon.
RAM	Skrib- / Legebla Memorilo.	Mi devas mencii, ke la RAM akronimo por esprimi skrib/legeblan memorilon estas falsa. Certe tio okazis pro la neĝusta traduko el la angla (Random Acces Memory), kiu vere esprimas tian memorilon, en kiu oni povas rekte, laŭ volo atingi ajnan storoĉelon. Tiel eĉ la ROM memorilo povas esti ankaŭ RAM memorilo. La ROM estas precize uzata el la angla (Read Only Memory).
rastero	Nomo de speciala signalo aperinta sur la TV-ekrano, kiam la elektronradio nemodulita desegnas vicojn el punktoj.
reaktanco	La reaktanco havas kapacitan kaj induktan elementojn, tiel rilate al la frekvenco tio povas esti aŭ negativa aŭ pozitiva, kaj en resonanco ĝia resonanco estas nulo.
receptilo	Konsistero kapti la eksterajn instigojn kaj transformi tiujn al elektra signalo.	senzilo, sentilo
receptoro	Aparato kapti la eksterajn instigojn kaj prilabori tiujn al uzebla elektra signalo por aliaj cirkvitoj aŭ aparatoj.	senzoro
referenctensio	Etalona tensiovaloro tre stabila, al kio estas komparata alia tensio.
reflektilo	Antenoparto de la Yagi anteno.
reflekto	(PV: Reĵeti, rebrili, resendi, reradii sonojn, lumon, varmon: polurita, netrairebla surfaco, kiel ekz. de spegulo, reflektas la radiojn de la lumo.)	respegulo
reflektometro	Mezurilo, kiu funkcias eluzante la ondoreflektiĝon ekz. en en la eksplorado de surfacoj elektromagnete kaj por difini lokon de kablodifektoj.
reflektoro	Lumigilo por fari intensan kaj direktitan lumon.
rega cirkvito	Aŭtomata regilo influanta la funkciadon de la ragato laŭ la ŝanĝo de cirkonstancoj.	aŭtrego
rega grido	Unua kluzelektrodo de elektronikaj tuboj.
regi	Influi funkciadon.
regilo	Rega (kluz-) elektrodo en elektronikaj tuboj. La regilo ĉirkaŭas la katodon. Laŭ la tipo de elektronika tubo estas uzataj pluraj regiloj.	kluzelektrodo
registrilo	Provizora storo. En tiu okazo oni parolas pri registrilo, kiam la grandeco de la storenda informo estas antaŭdifinita (bitoka, diĝitvorta) kaj la storokapacito relative malgranda.	registoro
registro	Surbandigo ĉe la magnetofona tekniko.
regulatoro	(PV: Aparato, plej ofte uzata ĉe radiodissendoj, kiu regulas la frekvencan konstanton de dissendo en la radioelektraj stacioj.)
reĝimo	Kondiĉoj de funkciado aŭ funkcimaniero de maŝino, aparato aŭ cirkvito je difinita tempo.
rekombiniĝo	Kiam la jonoj diverspolusaj puŝas unu al la alia, tiuj refoje fariĝas neŭtralaj molekuloj.
rekta kurento	Kiu estas produktata rekte el alia energio. Ekz. la sunĉelo rekte produktas elektran energion el la sunradio.
rekta ricevatoro	Tia radioricevatoro, en kiu la interna frekvenco egalas kun la aŭdebla frekvenco. Ĝia malavantaĝo estas la malbona selektiveco.
rektifi	Fari unudirektan kurenton el alterna kurento. (PV: Transformi alternan kurenton en kontinuan aŭ onduman kurenton.)
rektifilo	Konsistero, kies rezistanco grave diferencas laŭ la polarizo de la alkonektita tensio. Tia estas la diodo, kaj la valvo. (PV: Aparato por rektifi alternan kurenton.)
relajo	(PV: Aparato, kiu ebligas per tre malforta energio akiri gravajn efikojn utiligante la aldonan energion.)
relajso	Elektromagneta ŝaltilo.	signalkaptilo
relaksa oscilatoro	Tia oscilatoro, en kiu la kondensilo-ŝargoplenigon sekvas malŝargiĝo tra rezistilo, kaj ĉi tiu periode daŭras. Estas konataj unustabila, dustabila kaj flopo tipa.
reluktanco	Magneta rezistanco de la (senbreĉa) ferkerno. Reciproka permeablo.
remanenco	Restanta magneteco, post kiam estas ĉesita la magnetigo.
rendimento	Funkcia kvalito esprimata en procento, kalkulita kvociento el la utila energio dividite kun la enira energio.
reostata bremso	La elektromotoroj povas funkcii, ankaŭ kiel generatoroj. Se oni elŝaltas la kurenton desur la motoro, tio dum iom da tempo haltos. Se oni volas haltigi plirapide, tiam konektas ŝarĝon sur la konektopunktoj de motoro, kiu nun funkcias, kiel generatoro transformante la movenergion al elektra energio. Laŭ la ŝarĝograndeco la motoro dum mal pli da tempo haltas ol simple elŝaltite. Tiu bremso estas uzata ekz. ĉe la tramoj.
reostato	(PV: Aparato de laŭdezire variebla elektra rezistanco, kiu lokita en cirkviton ebligas variigi la intenson de kurento.)
reparejo	Laborejo, kie oni reparas la difektitajn aparatojn.
reprodukto	La diversmaniere storita informo estas retransformata al spertebla formo por la homaj sentorganoj (aŭdi, vidi).
repulsiva motoro	Unufaza, kurentokolektanta motoro, kies rotoro konektiĝas kurtcirkviton pere de frotiloj tuŝantaj la kurentokolektilon. Tiuj frotiloj estas apartaj de la ĉefcirkvitaj frotiloj, tiel tiu motoro estas duobla frotilpara motoro. La regado de la rivolunombro de tiu motoro estas pli facila kaj simile la ŝanĝo de la rotaciodirekto.	repuŝa motoro, Déri-motoro
resona frekvenco de anteno	Kiam la reaktanco estas nulo ĉe la konektopunkto, la anteno resonas kun konkreta frekvenco. Ĉe duon-ondolonga dipolo la frekvenco f =143/sm, kie la f estas en MHz kaj la longeco sm estas en metro. Ĉe kvaron-ondolonga anteno f=71/hm, kie la hm estas la alteco de la antenomasto en metro. La antenoj povas resoni kun superharmonoj, sed tiam la nadirimpedanco ŝanĝiĝas.
resonanco	Kunoscilado; io oscilas kun sama periodo rilate al la baza frekvenco.
resonilo	Ilo, kiu povas transpreni la oscilon de sia ĉirkaŭaĵo.
restanta kurento	Fluanta kurento tra la elŝaltita duonkonduktila konsistero. Ekz. se la bezkurento IB = 0, tiam la kolektorkurento egalas IK = (1+B) · IKB0. Ĉi tiu restanta kurento estas neglektebla ĉe la siliciotransistoroj.
restatigo	En diĝitaj cirkvitoj la dustabilajn kaj nombrigajn cirkvitojn statigi al decida starta pozicio.	rest-o ang. reset
reta tensio	Tiu potencialdiferenco, kiu estas mezurebla en la multfaza sistemo inter du fazkonduktiloj.
retroinfluo	En la aktivaj konsisteroj okazas, ke la kurentoŝanĝo de la elirpunkta elektrodo reefikas al la regelektrodo. Oni parolas pri retroinfluo ankaŭ inter cirkvitopartoj, kiun eblas barigi per ŝirmado kaj uzante optokuplilon.	retrigo
retrokonduktilo	Plej ofte la nulkonduktilo aŭ la (–) konduktilo de unudirekta tensio.
retrokupla koeficiento	La grandecon de la retrokuplado, la retrokuplan koeficienton (rk) donas la ono de la bazamplifado (A) kaj la retrokupla amplifado (Ark).	retrokupla faktoro, (β), retrofaktoro
retrokuplo	Efiko, kiam energio retroiras de la eliro al la eniro de cirkvito. La retrokuplo povas okazi intence aŭ neintence kaj povas esti aŭ pozitiva aŭ negativa. La neintenca retrokuplo estas malefika. La negativa retrokuplo okazigas malintensiĝon de amplifeco, sed estigas plistabilecon. La poztiva okazigas ekcitiĝon kaj estas uzata en la oscilatoroj.
retrokurento	Tiu kurento, kiu estas mezurebla en la „nul” aŭ „baz” konduktilo, refluante al la nutrilo.
retropoluso	Komuna poluso de la enirejo kaj la elirejo.
retropunkto	Tiu punkto, al kiu estas konektita la retropoluso.	retropoluso
rezerva tensioreto	Certigas nutradon dum la malfunkciiĝo de la ĉefa tensioreto. Ekz. motorgeneratoro.
rezinhava plumbostano	Fandigebla dratforma metalo por fiksi la konsisterojn sur muntopanelon per lutado.	rezinstano
rezistancmetro	Aparato, per kiu oni povas mezuri la valoron de la rezistanco.
rezistanco	Tiu efiko, kiu baras, limigas la intenson de la kurentofluo. Bremsas la movon de la ŝargoportantoj. (PV: Karakteriza konstanto de konduktilo, dependa ĉefe de ĝia naturo, longo kaj tratranĉo, difinita per la leĝo de omo.)	rezisteco
rezistanto	Tiu materio, en kiu estas malmultaj liberaj elektronoj, tiel estas kapabla bari, limigi la intenson de kurento.
rezistilo	Konsistero fabrikita el rezistanta materio.
ricevilo	Aparato por aŭskulti radiodissendojn.	ricevatoro
rilaksa cirkvito	Tia cirkvito, en kiu fluas nek sinusoidaj, nek diĝitaj signaloj. Ekz.: cirkvito kun segildentforma signalo en TV-aparato, ktp.
rilatdetektilo	Demodulilo por frekvenco-modulitaj signaloj.
ring-modulatoro	Tiu cirkvito, kiu estas kapabla krei eksterordinarajn sonojn el la signaloj de muzikinstrumentoj. La enirajn du signalojn tiel modulas, ke en la elira signalo ĉeestas ties kaj adiciita kaj la subtrahita frekvencoj. Tiuj frekvencoj plej ofte malharmonaj pro tio la kunsono okazigas disonancon.
ringosparkado	Okazas ĉe komutilo de motoro dum kurtcirkvita difekto. (Mi mencias, ke estas spertebla iom da sparko ankaŭ dum sendifekta funkciado inter la frotilo kaj komutilo, sed tiuj ne ringiĝas.)
ripoza kontaktilo	Tiu kontaktilo de relajso, kiu tiam fermas la cirkviton, kiam la relajso estas en neekscita stato.
ripoza stato	ekz. kiam relajso ne estas ekscitata.
rotacia nombro	Nombro, kiu montras, ke kiom turnas la rotoro tutan rondon dum unu minuto.
rotoro	Rotacia parto de la elektra maŝino (motoro, generatoro, dinamo).
rubandokablo	La dratoj de kablo ne estas plektitaj, sed estas serie lokitaj unu apud la alia.
REPROM	REProgramebla ROM memorilo. Per UV lumo forstrekebla memorilo, kiun la uzanto povas refoje programigi.
ROM	Nur legebla memorilo, havanta fiksinformojn.
S
satura tensio	Tiu valoro de la bornotensio, ĉe kiu la amplifilo jam ne estas regebla kaj ties kurento atingas la maksimuman valoron. La amplifa konsistero estas jam plena kun ŝargoportantoj.
sekundara bobeno	Tiu bobeno de transformilo, el kiu estas prenita la elira tensio.
selektiva relajso	Relajso, kiu povas funkcii nur en difina frekvencobendo.
selektiveco	Kapableco de radioaparato elekti ĝuste la deziratan radiodissendon.
sendejo	Tiu elektrodo de FET-oj, el kiu fontas la ŝargoportantoj.	fontilo surĉo
sendependa kontaktilo	Speciala kontaktilo de apogita relajso. Ĉi tiu kontaktilo ne estas apogita, do post la elŝalto de la relajsocirkvito, ĝi removas el aktiva pozicio al baza pozicio.
senmova induko	Oni parolas tiam pri senmova induko, kiam dum la indukado la bobeno ne movas. Movas nur la magneto.
senŝarĝa amplifeco	Tiu amplifeco de amplifatoro, kiam la elirejo estas malferma, do tio ne estas ŝarĝata.
sentemo	Propraĵo de cirkvito, aparato kontraŭ la influoj eksteraj, kiuj povas esti ekz. termika, mekanika, elektrostatika kaj magneta.
sentiveco	Propraĵo de cirkvito, aparato rilate al la enira signalo minimuma.
senzoro	Konstruelemento, kiu povas transformi neelktran fenomenon al elektra kvanto.	perceptilo
sinkrongeneratoro	1.) Sinkronmaŝino, kiu la mekanikan energion transformas al elektra energio. 2.) Cirkvito en la televidtekniko, kiu certigas la sinkronfunkciadon inter la ricevatoro kaj la dissenda aparato.
sinkroni	Certigi, reguli la samtempan sinkronfunkciadon inter la kunapartenaj maŝinoj, aparatoj.
sinkronizatoro	Cirkvito, kiu aŭtomate regulas la frekvencojn sama de du memstaraj oscilatoroj.
sinkronmaŝino	Elektra maŝino funkcianta per alterna kurento, kies rotoro sinkron-rotacias kun la estiĝanta rivola magneta kampo.
sinkronmotoro	Elektromotoro funkcianta per alterna kurento, kies rotoro sinkron-rotacias kun la estiĝanta rivola magneta kampo.
sinkronsignaloj	Startiga signalo en la televidtekniko por certigi la sinkronfunkciadon (ĝustan, samtempan starton de la elektronradio) en la skenotubo kaj la kineskopo.
skenado	Tiu procezo, kiam la bildo estas malkomponita al bilderoj, dissendotaj sinsekve unu post la alia.
skenoproporcio	Tiu numero, kiu tion montras, ke kiom da ero „ŝtupo” estas disigita ajna analoga signalo.
skinefekto (surfaca efekto)	La altfrekvencaj kuretoj nur la sur surfaco fluas tra la kondukltilon (fadenon, draton).
skot-transformilo	Speciala transformilo, per kiu oni povas fari el la trifaza kurento dufazan kurenton.	Scott-konekta transformatoro
skribokap(et)o	Tiu konsistero en la magnetofo, per kiu oni povas skribi sur la bendon.
solenoido	Speciala induktilo, havanta ringforman bobenon.
sordido	Malpuraĵo en duonkondukt-anta teknologio.
sparkestinga kontaktilo	Tiu kontaktilparo, je kies kun aŭ diskonektado ne povas estiĝi sparko.
sparkilo	Tiu konsistero, kies sparko ekbruligas la benzinon en la motoro. La sparkon estigas alta tensio inter la elektrodoj.	bruligkandelo
sparko	(PV: Elektra fajrero.)
sparkobreĉo	Spaco inter du elektrodoj, en kiu pro supertensio okazas traromo kreante elektrosparkon. Tio estas trovebla ekz. sur la bruligkandelo (sparkilo) de la benzinmotoroj.
specifa konduktanco	La specifa konduktanco estas grava propreco de la materioj, rilate al la elektroniko, kiu reprezentas la movkapablecon kaj nombron de la ŝargoportantoj, do la fluigkapablon de la kurento. Ĉi tiu specifa konduktanco en la ekvacioj estas signata kun la litero (γ (gamo)). Ĝi estas reciproka valoro de la specifa rezistanco.
specifa rezistanco	Ĉiuj materioj havas t.n. specifan rezistancon, kiu rezistanco dependas de la atoma strukturo de materio. La specifan rezistancon oni decidis unuece al ĉiu materio, en heksaedra formo, havanta tiu heksaedro 1 m-an eĝon. En la praktiko ni mezuras ne en metro (m), sed en milimetro (mm). Specifa rezistanco = (ro) , Ω (omo) La reciproka valoro de la specifa rezistanco estas la specifa konduktanta poveco (konduktanco).
stabila kurentofonto	Tia nutrocirkvito, kiu sendepende de la ŝarĝo ĉiam certigas stabilan bornotension.
staranta ondo	Se la impedanco de la ŝarĝilo estas diferenciganta disde la impedancoj de la figro kaj de la generatoro, parto de la altfrekvenca energio (determinita far la neadaptec-rilatumo) reflektiĝas, kaj tiu reflektita ondo kun la antaŭenvenanta ondo formas iun konstantan amplitudo-distribuon. Laŭ la fidro estas observeblaj minimumaj kaj maksimumaj amplitudvaloroj.
statoro	La statoro estas tiu parto de motoro kaj generatoro, kiu ne turnas dum la funkciado.
stelforma konekto	Alkonekta sistemo ĉe la trifaza nutrado. La tri bobenoj estas stelforme kunmuntitaj. „Y”	stelkonekto
storo	Deponilo por diĝitaj informoj.	memorilo
strikta kuplo	Tia indukta kuplo inter bobenoj, kiam la plej multo da fortolinio partoprenas en la energiotransportado.
stroboskopo	Intensan lumon eliga aparato intermite laŭ la regado.
subtera kablo	Speciala kablo havanta plurajn manteltavolojn, tiel ĝi estas kapabla elteni la subterajn cirkonstancojn.
subtrahtoro	Tiu cirkvito per operacia amplifatoro, kies elira tensio egalas kun diferenco de la eniraj tensioj.
superdonita signalo	Aldonita signaleto al la ĉefsignalo porti apartan informon.	pilotsignalo
superharmono	La frekvenco de la alternaj signaloj konsistas el multaj plialtaj frekvencoj. Tiujn frekvencojn, kiuj estas entjeraj multobligoj de la bazfrekvenco oni nomas superharmonoj.
superkonduktanco	Ekzistas tre malalta temperaturo, -273 ^0C, ĉe kiu la konduktanco altiĝas en konduktilo miliardoble ol ĝenerale, do ties rezistanco estas praktike nulo. Tiun efikon oni nomas superkonduktanco.
superkurento	Tre intensa kurentonivelo, grave superanta la nominalan kurentointenson.
superkurtondo	Radio kaj TV dissenda bendo, havanta frekvencojn super 300MHz.	SKO
supermalŝargo	Kiam akumulatoro estas malŝargita sub ties minimuma bornotensio. (ekz. tiu minimuma bornotensio ĉe 12V-a akumulatoro estas 10V)
supermalŝarĝo	Okazas tiam, kiam oni elprenas pli multon da elektra energio el akumulatorto, ol tiu restus reŝargebla.
superŝargo	Kiam akumulatoro estas ŝargita plu ties maksimuma bornotensio. (ekz. tiu maksimuma bornotensio ĉe 12V-a akumulatoro estas 16,5V)
superŝarĝo	Pli granda ŝarĝo ol, kiun povas elteni sen difekto cirkvito, aparato aŭ mem la nutrilo.
supertensio	Estas pli granda tensio ol tiom permesata.	trotensio
suprakonduktilo	Tiu konduktilo, kies rezistanco estas nulo.
surfaca efekto	La altfrekvenca kurento ne uzas la tutan sekcon de la konduktilo, nur ĝian surfacon.
surfaca ondo	La surfaca ondo, aŭ alinome bazondo estas tiu radioondo, kiun disradias rekte la sendatoro. Ĉi tiu ondo sekvas la surfacon de la tero.	bazondo
surpaperigilo	Aparato por skribi aŭ desegni sur papero, apartenaĵo al komputoro, similas al la elektra tajpilo.	presilo surigilo
Ŝ
ŝafto	Metalpeceto por konekti draton al panelo cirkvita.
ŝalti	Ekfunkciigi
ŝaltilo	Elektromekanika konsistero, kiun la uzanto ovas funkciigi per mane.
ŝaltodiodo	Speciala diodo, kiu povas tre rapide enŝalti aŭ elŝalti kurenton.
ŝaltoregata nutrocirkvito	Ne daŭre funkcianta nutrocirkvito. Ĝi estas alterne en- kaj elŝaltita laŭ la ŝarĝobezono. Tiu ŝaltoperiodo funkcias inter 10 – 100 kHz frekvenco.
ŝaltotempo	Tiu tempo, kiu estas bezonata por ŝanĝi valoron inter du tensionivelo.
ŝargadbobeno	En sonfrekvenca signal-transportado per kablo estas uzata en decidaj distancoj bobenoj por grandigi la indukton de la cirkvito.	pupin-bobeno
ŝargilo	Aparato, per kiu oni povas ŝargi (plenigi kun elektronoj) akumulatoron.
ŝargo	Havo de elektronoj. Tiu agado per, kiu oni enmetas elektran energion ekz. en akumulilon, en kondensilon.
ŝargodemovo	Translokiĝo de elektronoj.
ŝargoportanto	Konduktaj elektronoj.
ŝargotempo	Tiu tempo, kiu estas bezonata por plenigi kun ŝargo kondensilon aŭ akmulatoron.	ekz. ĉe akuo
ŝarĝlimo	Tiu maksimuma ŝarĝo, kiu ankoraŭ ne okazigas difektiĝon en la aparato.
ŝarĝo	Al la eliro konektita rezistanco, plej ofe tonsumilo.
ŝarĝrezistilo	Tiu rezistilo, plej ofte impedanco, kiu ŝarĝas la eliron de cirkvito.
ŝirmita kablo	Speciala kablo, kiu havas mantelon ankaŭ el metalo por ŝirmi la konduktan fadenon kontraŭ la eksteraj elektraj kaj magnetaj influoj.
ŝov-registrilo	Speciala registrilo. La informojn oni povas po bitoj, paŝo post paŝo enskribi kaj ellegi.
ŝrumpotubo	Speciala kovrilo por kablokunligoj, kiu havas materion el speciala plasto, kies propraĵo estas la ŝrumpado pro varmo.
ŝtopingo	Truhava konektilparto, en kiu ŝtope la ŝtopilon oni povas fari elektrajn konekton. Estas fabrikata unu, du kaj multpolusaj konektiloj.
ŝtupo	Cirkvitoparto, kiu povas ankaŭ memstare funkcii.
ŝuntkondensilo	Paralela ŝarĝkondensilo.
ŝunto	Paralela ŝarĝrezistilo. (PV: Paralela konekto de rezistilo, uzata por mezuri kurentojn.)
ŝuntosentiveco (trakcirkvito)	Signifa propraĵo de trakcirkvito, numerita en omo, kiu montras tiun valoron de ŝunto, sub kiu la funkciado sekura de cirkvito estas certigata.
ŝuntoŝtupo	Cirkvitero, kiu ŝuntas la elirsignalon.
T
taktofrekvenco	Nombro de la sinsekvaj taktoimpulsoj po sekundo.
takto(signalo)	Funkciopaŝon reganta impulserio por diĝitaj cirkvitoj.
tank-ŝtupo	Povuma elira ŝtupo de sendilo, al kiu estas kuplita la anteno.	tank-oscikvito
tardigo	Prokrasto de iu elektra signalo je iu certa valoro.	prokrastigo
tavoltemperaturo	Temperaturo de duonkonduktila tavolo dum funkciado. Ĝia maksikuma valoro estas grava dateno, kiun superige la konsistero difektiĝas. Limiti ĉi tiun temperaturon oni kutoimas uzi konvektilon, malvarmigan ripon.
telefonlineo	Vojo por konekti telefonaparaton al la telefoncentralo. Teknike dratparo tra pluraj konektoskatolo.
telefoncentralo	Teknikaĵo, kiu certigas per mane aŭ aŭtomate la kunkonektigon de la diversaj telefonlineoj.	telefonoficejo
telegrafa masto	Kolono, kiu tenas tiujn kablojn (telegrafajn dratojn), kiuj kondukas la telegrafkurenton.
telegrafo	Aparato, per kiu oni sendas telegramon radiofone.
telekomandilo	Aparato, per kiu oni povas regi alian aparaton pere de ondoj radia aŭ luma.
telekontrolo	El distanco oni povas kontroli funkciadon. (Ne certigas influon aŭ regadon.)
telemetrio	El distanco farata mezurado kun elektraj signaloj.	telemezurado
teleregado	Influo de la funkciado el distanco.
teleregata ŝaltilo	Aparato, per kiu oni povas de distanco en aŭ elŝalti alian aparaton. Inter la teleŝaltilo kaj la ŝaltata aparato la ligo povas esti per drato aŭ per ondoj.	teleŝaltilo
televidilo	Aparato por transporti radiofone kaj sonon kaj bildon.
tempokonstanto	Tiu tempo, kiu estas bezonata por ŝargi aŭ malŝargi kondensilon kaj induktilon ĝis decida nivelo.
tensio	Elektra streĉo inter du punktoj. Potencialdiferenco rilate al la energionivelo. La tensio inter la du konektopunktoj de rezistilo proporcias al la intenso de la ĝin trafluanta kurento. (PV: Forto kun kiu elektro elfluas el elektrodoj: tensio estas sinonimo de potenciala diferenco.) Tensiotipoj laŭ alteco: Eta tensio estas pli malgranda ol 24V. Basa tensio estas inter 24V- 65V. Uzina tensio estas inter 65V- 110V. Publika tensio estas inter 100V (220V) – 380V. Linia tensio (granda tensio) estas pli alta ol 380V.
tensioduobligilo	Speciala rektifigilo konstanta el du diodoj kaj el du kondensiloj, en kiu cirkvito la du diodoj ŝargas la du kondensilojn, serie konektitajn, tiel sur tiuj kondensiloj la duobla tensio estiĝas. Pluajn duobligilojn kunkonektite oni povas multobligi la tensiojn.	duobligilo
tensiofalo	Valorperdo de tensio inter la ŝtupoeliro kaj eniro.
tensiogeneratoro	Generatoro havanta tre malgrandan internan rezistancon (Rin), tial la bornotensio estas relative stabila, nur iomete ŝanĝiĝas de la ŝarĝo. Se Rin = 0, tiel la tensio estas sendependa de la ŝarĝokurento (konsumata), tiam la tensiogeneratoro estas ideala.
tensiomultobligilo	Kunkonektitaj tensio-duobligiloj, kies produto dependas de la nombroj de ŝtupoj.	multobligilo
tensionivelo	Grandeco de la tensio.
tensiopinto	La plej granda valoro de la koncerna tensio.
tensioripetilo	Speciala operacia amplifatoro, kies retrokupla amplifeco Aurk = 1. La enira rezistanco estas tre granda kaj la elira rezistanco estas tre malgranda de la ĉi tipa amplifatoro, kiu vere nur ripetas la eniran signalon ĉe la elirejo.
tensioŝanĝilo	Cirkvito aŭ ŝaltilo, kiu povas elekti el inter la diversaj tensiotipoj.
tensioŝanĝo	Ŝanĝo inter la diverstipaj aŭ diversnivelaj tensioj.
tensioŝtupo	La tensionivelo inter du cirkvitoŝtupoj ne egalas. Ekz. la elira tensio (Uel) de la antaŭa cirkvitoŝtupo estas pli alta aŭ pli malalta ol tiu de la enira tensio (Uen) de la sekvanta cirkvitoŝtupo.
tensiostabiligado	Tiu agado, kiu tenas la nutrotension en tre mallarĝa intervalo sendepende de la enira tensiŝanĝo aŭ de la variiĝo de la ŝarĝograndeco.
tensiostabiligilo	Aparato, kiu tenas la nutrotension en tre mallarĝa intervalo sendepende de la enira tensiŝanĝo aŭ de la variiĝo de la ŝarĝograndeco.	stabiligilo
teoria funkciado	Klariga priskribo pri la funkciado de cirkvito, aparto.
teoria skemo	Tia konektoskmeo pri cirkvito, kiu ne enhavas la tipojn kajn valorojn de la konsisteroj.
terkonekta stango	Tiu stango, kiu alterumas la restantan ŝargon post la tensioelŝalto desur la katenario. Krom tio certigas defendon kontraŭ la malintenca enŝalto de tensio eviti elektorkutiĝon.
terkonektilo	Konektilo por kunligi la komunan punkton de aparato (metalŝasio) kun la terpunkto. La kunligo devas esti tre malgrandrezista.
terkonektila maŝo	En aparato funkcianta en altfrekvenco la terkontaktilojn oni devas kunligi. Sen tio estiĝas terkontaktilaj maŝoj, kiuj influas la funkciadon de la aparato, okazigas bruon, interferon.	teruma maŝo
terkontakto	Kondukta kunligo al la tero.	terumo
termistoro	Rezistilo, kies valoro variiĝas grave pro la temperaturŝanĝo. La valorŝanĝo povas esti kaj negativa, kaj pozitiva. La negativŝanĝan oni nomas negativtemperatur-koeficienta (NTK), la pozitivŝanĝan pozitivtemperatur-koeficienta (PTK) rezistilo.
tersendependa	Tensioreto, kies nenia poluso estas konektita al la tero.
tersimetria (tensio)	Tensio, kiun tia generatoro produktas, kiu havas mezan elkondukon konektitan al la tero. Rilate al tiu teruma punkto ambaŭ poluso de tensio havas egalan grandecon.
temperatura koeficianto	Grava dateno de konsistero, kiu tion montras, ke pro la ŝanĝo de temperaturo al kiu direkto kaj kiomgrande variiĝas la valoro de ties interna rezistanco.	termofaktoro
termoĉelo	El temperatura energio produktas elektran energion. La temperatura impreso okazigas internan energia- diferenciĝon, kreas termoelektran tension, kiu tensio instigas kurenton.
termoelektra	(PV: Rilatanta al la transformiĝo de varmiga energio en elektran energion.)
termoelektra tensio	Tensio, kiu kreiĝas inter du diversaj metaloj kunmetitaj ĉe unuflanke, kiam oni varmigas tiujn. Tiu tensio estas tre malgranda, sed la kurento, kiun instigas povas atingi intenson eĉ 10A.
termogardilo	Elŝaltilo pro superkurento. Tiu gardilo havas kontaktilon el ĝemelmetalo, kiu kontaktilo kliniĝas pro la varmiĝo okazata fare de la trafluanta kurento. Ĉi tiun gardilon eblas reenŝalti post la forigo de superkurento.	aŭtomata gardilo
termokompensado	La termoaltiĝo de la konsisteroj okazigas modifon en la funkcioparametroj. Kompensi tiun modifon oni uzas en la cirkvito tian rekuplon, kies intenso dependas de tiu termoaltiĝo.
termorelajso	Ŝaltilo, kiu eluzante la termoefikon de la kurento funkciigas kontaktilojn. La ankro estas fabrikita el du diversaj metaloj (bimetalo), kiuj havas jam la kontaktopeceton. La formoŝanĝo de kontaktiloj, okazigita fare de la termoefiko, certigas la kontakton.
teruma rezistanco	Tiu rezistanco, tra kiu elfluas la kurento al la tero dum trarompo aŭ kurtcirkvito. Ju pli malgranda tiu rezistanco, des pli estas efika la defendado kontraŭ elektrokutiĝo.
tetrodo	Kvarelektroda elektronika tubo, en kiu oni uzas ankoraŭ unu gridon inter la rega grido kaj la anodo. Tiu plua grido estas nomata ombrela grido (aŭ helpgrido).
tiristoro	Regebla duonkondukta ŝaltilo por rekta kurento.
T-konekto, tokonekto	Speciala trifaza konektosistemo, en kiu du bobeno de konsumilo (motoro) estas serie konektita inter du faztensioj. La tria bobeno estas konektita inter la tri fazo kaj la nulpunkto.
toroido	Transformatoro, havanta ringforman bobenostrukturon kun akso en la centro, sur kiun estas muntita turnebla glitilo. Ĝia elira tensio estas variebla movige la glitilon.
traiga kondensilo	Tuboforma kondensilo, kies unu elektrodo estas konduktilo trakondukata la tubon. La alia elektrodo estas mem la tubo.	tubokondensilo
trakcia kurento	Kurento fluanta en la katenario.
trakcia tensio	Potencialo de la katenario.
transformatoro	Speciala indukto por altigi aŭ malaltigi alternan tension, estas kapabla transformi (alĝustigi) impedancon, fari galavanan disigon inter cirkvitaj ŝtupoj. (PV: Aparato por transformi la proprecojn de elektra kurento.)	transformilo trafilo
transira rezistanco	Rezistanco inter du kontaktiloj, kiu dependas de la pureco kaj grandeco de la surfaco de kontaktiloj, kaj de la premintenso inter tiuj.
transistoro	Duonkondukta konsistero, kiu estas kapabla por amplifado.
transmeto	Traiga proporcio de transformatoro, kiu esprimas la rilaton inter la primara kaj la sekundara tensioj.
transporta rapideco	Tempo, dum kiu la enira signalo ekaperas ĉe la eliro.	transiga rapideco
transsparka tensio	Tiu tensiograndeco, je ku kreiĝas sparkoarko inter du elektrodoj.
trapezsignalo	Elektra signalo havanta trapezan aspekton. La formo estas aperigebla per osciloskopo.
trarompa malŝargo	Senpotenciiĝo pro trarompo.
trarompa tensio	Propreco de la izoliloj, kiu estas indikata per kV/cm. Estas tiu alta tensio, kontraŭ kio la izolilo jam ne povas reteni la kurentofluon. Post tiu tensio la kurento havas grandan intensiĝon, atinge tion lavange.
trarompo	Tiu fenomeno, kiam tra izolanta medio kurento fluas pro supertensio.
triako	Regebla duonkondukta ŝaltilo, kiu estas kapabla ŝalti alternan kurenton. Simetria tiristoro.
triangula signalo	Simila al la segildento, havante tri signifajn punktojn.
trigero (trigersignalo)	Startiga signalo, kies pozicio determinas periodon por senso, mezuro aŭ finkciado.	pilotsignalo
triodo	Elektronika tubo kun tri elektrodoj. Plej ofte estis uzata por tensioamplifado. (PV: Trielektroda lampo.)
truofiltrilo	Mallarĝbenda filtrilo, kiu traigas nur tiujn frekvencojn, kiuj estas en la bendo.
tubingo	Kontaktilo por elektronikaj tuboj.
tuborelajso	En vitrotubo lokita kontaktilparo, el kiuj unu estas farita el magneta materio. Per magneta kampo eblas regi la relajson.	herkon-relajso, reed-relajso
tuhelo	Konektilo speciala por fari samtempe plurajn konektojn. Estas paro el ŝtopilo kaj el ŝtopilingo.
tuŝprotektado	Kompleksa scienco praktika pri la manieroj kaj teknikaĵoj defendi la homojn kontraŭ tio, ke ili senvole povu tuŝi tian parton de eletro-reto, aparatoj aŭ instalaĵoj, kie estas alttensio.
TV-agordbildo	Tiu bildo, kiu havas geometrie regulitajn formojn kaj kolorvicojn por agordi la ekranon.
U
ultrakurtondo	Radio kaj TV disenda bendo, havanta frekvencointervalon 30 – 300 MHz.	UKO
unudirekta kurento	Kurento, kiun fluigas ŝargoportantoj movanataj nur al sama direkto.
unujunta transistoro	La unujunta transistoro havas nur unu P/N junton. Laŭ la strukturo tiu tipa transistoro konsistas el N aŭ P tipa duonkonduktanta „bastoneto”, havanta sur ambaŭ fino oman kontakton B1 kaj B2.	UJT dubeza diodo
unustabila vibratoro	Cirkvito, kiu havas nur unu stabilan staton, el kiu stato eblas deŝalti tion provizore.	monostabila multivibratoro unuvibratoro
unutakta rektifilo	Per unu diodo konstruita rektifigilo, kiu utiligas nur la samtipajn duonperiodojn el la alterna kurento.
U-ŝtopilo	Konektilo (konektoŝtopilo) havanta du ŝaftojn.
utila produkto	El la tuta produkto tiu parto, kiu ne perdas, sed estas eluzata. Tiu, kiun la ŝarĝilo konsumas.
utila signalo	Senĵama signalo.
V
valencio-elektronoj	Tiuj elektronoj, kiuj situas sur la plej ekstera ŝelo.
valvo	Elektronika tubo, kiu funkcias kiel rektifilo, vakumdiodo. (PV: Elektrona lampo.)
varaktoro	Duonkonduktila kondensilo, aplikata por frekvenco-duobligo.
variebla kondensilo	Valormodifebla kondensilo kun relative larĝa intervalo, manipulebla ekstere de aparato per butono.
variebla rezistilo	Tia valormodifebla rezistilo, kies valoron oni ĝustigas tiel, ke la alkonektado okazas per movigebla zono, kion oni fiksigas per ŝraŭbo.
varikapo	Valormodifa kondensilo, kies kapacito varieblas per la alkonektita tensio. Duonkondukta tensiodependa kondensilo. Praktike estas diodo, kies dielektro estas mem la malplenigita tavolo. La larĝeco de tavolo dependas de la alkonektita tensionivelo. La tension devas alkonekti laŭ fermodirekta biaso. Variige la tension ankaŭ la larĝeco de la malplenigita tavolo variiĝas, do la larĝeco de la dielektro.
varikondo	Valormodifa kondensilo, kies kapacito dependas de la tensio. La dielektro izola ne estas duonkonduktilo, sed plej ofte segnetkeramiko.
varistoro	Valormodifa rezistilo, kies valoro dependas de la tensio.	Volt-Dependa Rezistilo. VDR
vathoro	Mezurunuo de la laborkvanto. (PV: Laboro de unu vato dum unu horo.)	Wh
vato	Mezurunuo de la povumo. (PV: Potenco produktata de unu ampero sub tensio de unu volto.)	W
Wehnelt-ciliondro	Una elektrodo en la elektronĵetilo, kiu estas uzata en la elektronfaskaj tuboj. Ĝi havas plej ofte negativan tension rilate al la katodo. Tiu cilindro ĉirkaŭprenas la katodon kaj per tio oni povas regi la intenson de la elektronradio.	venelta cilindro
vekto	Tiu parto de relajso, kiun movigas la magneta kampo altirante.
velda transformilo	Speciala transformilo, kiu transformas el la reta publika tensio etan tension disigitan de la publika reto, certigante kune tre intensan kurenton. La malalta tensio kaj la intensa kurento estas kapabla krei elektran arkon, kies granda temperaturo povas fandi metalon.
ventolilo	Aerumilo, kiu artefarite kreas venton por freŝigi aeron, aŭ tiel malvarmigi elektrajn konsisterojn ekz. procezilon.
video-	Bildosurbendiga kaj aperigila tekniko.
vidikono	Bildoskenilo en la televidila tekniko. Unu el la tipoj de la ikonoskopoj, uzataj en kamarao.
voblilo	Oscila aparato por krei alternan signalon, kies frekvenco periode ŝanĝas.
vobloskopo	Kombina mezuraparato enhavanta voblilon kaj osciloskopon.
voltmetro	Mezurilo por indiki la tensiograndecon.
volto	Mezurunuo por decidi tension. (PV: Elektromova forto de kurento, kiu produktas unu amperon je rezisto de unu omo.)	V
volvigas	Faras bobenon draton metante kun volvado sur cilindron.
volvonombro	La plej multaj induktiloj estas bobeno. Tiun bobenon oni fabrikas tiel, ke draton volvigas. La volvonombro determinas la indukton de la bobeno.
Z
zenerdiodo	Speciala diodo, kiu estas uzata por stabiligi tension. Ĝia malfermodirekta ecaro similas al tiu de la ĝenerala diodo, sed la fermodirekta diferencas. Ĉi tie la fermodirekta ecaro havas tian proprecon, ke ĝis decida tensioaltiĝo la kurento nur malgrave ŝanĝas, sed post tiu tensio la kurento lavange (abrupte) intensiĝas. Ĉi tiu tensio estas la zenertensio.	zenero
zenertensio	Tiu tensio de speciala zenerdiodo, ĉe kiu la fermodirekta kurento komencas lavange intensiĝi.
ZeroVolt-Ŝaltilo	Speciala ŝaltilo elektronika, kiu tiam konektas cirkviton, kiam la alterna tensio trairas la nul valoron. En ĉi tiu okazo ne kreiĝas abrupta superŝarĝo, nek memindukta tensio superflua.	ZVŜ
zumilo	Sonindikilo por aperigi informon, eligi atenton pri funkciigo de elektronoka aparato.
Y
Yagi-anteno	Direktita anteno kun horizontala polareco por la kurtondoj kaj la ultra-kurtondoj, konstruita el dipoloj.
Y-konekto	Konektotipo de la trifaza sistemo.	stelkonekto

Plej ofte uzataj signoj:

U tensio (unudirekta)

u tensio (alterna)

I kurento (unudirekta)

i kurento (alterna)

R rezistanco, rezistilo (ĝenerala aŭ en unudirekt-kurenta cirkvito)

r rezistanco (kontraŭ alterna korento)

C kapacito, kondensilo

L indukto, induktilo

X_C kapacitanco

X_L induktanco

f frekvenco

Z impedanco

A amplifeco (β)

D diodo

T transistoro

La plej oftaj indeksoj:

0 baznivela, senŝarĝa,

en enira

el elira

N nutrada

P pozitiva (plus)

M negativa (minus)

BE bez-emitera

KE kolektor-emitera

KB kolektor-beza

GS giĉet-sendeja

DS devor-sendeja

DG devor-giĉeta

kc kurtcirkvita